Taehyung-ah ....ben her zaman ki gibi elendim siz devm edin.
oaıfsgdjxgfnhfjymukdyjshr
-İYİ OKUMALAR-
Yüzüme gelen ışık nedeniyle, gözlerimi yavaşça aralayıp neler olduğuna baktım. Odanın camı ile perdesi açılmıştı, rüzgar esmese de ay ışığı odayı bir lamba niyetine aydınlatıyordu.
Üzerimdeki yorganı bir kenara atarken belimde olan kolu, yavaşça kaldırıp yan tarafa bıraktım.Mışıl mışıl uyuyordu, onu uykusundan etmek de istemiyordum.
''Odaya birisi mi girdi acaba?'' Kendi kendime fısıldarken, odanın içinde geziyordum. Balkon kapısı hafif aralıktı, perdenin sallanmasından belli oluyordu.
Kaşlarımı çatarak, perdeyi yavaşça sıyırıp başımı kapıdan dışarı uzattım. Demirliklerin önünde duran bir silüet vardı.Siyah mı giyinmişti? Yoksa ben mi uykudan kalktığım için bulanık görüyordum...
Bedenimi de başım gibi balkon kapısından dışarıya çıkardığım da yanlışlıkla ayağımı girişteki tümseğe çarpmıştım. ''Lanet olsun,'' Sessiz ve hızlı olmaya çalışarak sağ tarafımda olan koltuğun arkasına saklandım.
''Kim var orada?'' Taehyung'un sesini duyunca başımı çıkarıp, çatık kaşlar ile ona baktım.
''Bu saatte burada ne yapıyorsun?'' dediğimde nefesini verdiğini inen göğsünden anladım. ''Ah..Sen miydin? Gel yanıma.''
Yavaş adımlar ile yanına giderken gözünü bir kere olsun üstümden çekmemişti. ''Taehyung? Ne yapıyorsun gece gece?'' Dudaklarını büzüp, başını gökyüzüne çevirdi.
Ay ışığı yüzüne vurunca, dilim tutuldu bir anda. Ona şu an ne kadar mükemmel göründüğü söyleyemezdim sanırım..
''Uyku tutmadı..Bende senin yanına gelmek istedim, belki uyumuyorsundur diye....Ama bir girdim, ikiniz de birbirinize sıkıca sarılmışsınız. Mışıl mışıl uyuyorsunuz. Bende uyandırmaya kıyamadım..'' Gözleri gözlerimi bulurken, hafif tebessüm etti. Ben de gülümsedim.
''Uyandırsaydın..Sorun olmazdı.'' dedim. Kaşlarını çatıp, başını olumsuz anlamda salladı.
''Hayır, önemli bir konu olmadığı sürece seni uyandırmazdım.'' dediğinde,''Neden?'' diye sordum. ''Çünkü...Uyurken, cidden çok güzel gözüküyorsun...''
Gülümseyip, bir adım daha yaklaştı. ''Seni sadece yarım saat değil..Ömür boyu izlemek istiyorum..''
Bir adım daha yaklaşırken, ben şaşkınca ona bakıyordum.
Tanrım nefes almayı unuttum sanırım.. Yüzümü bir müddet inceledikten sonra, gülmeye başladı. ''Nasıl bu kadar tatlı olabiliyorsun?..Aklım almıyor.''
Gözlerimi kırpıştırıp, yutkundum. Sanki ağzımı yapıştırmışlardı...Konuşamıyordum.
''Şu an..bu evde yaşayan birilerinin fotoğrafını çekmek isteyen bir gazeteci var...5 dakikaya şu ileride duran ağacın orada olacaktır.''
''İçeri girelim..Gelsene'' Telaşla kolunu tutup, çekeceğim sırada gülüp iki kolumdan da tutarak, beni önüne geçirdi.
''Taehyung..Neden duruyorsu-''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BabySitter / ктн ✔️
Fanfiction-Hiç düşündüğüm gibi olmadı!.. Böyle olmamalıydı! Lanet olsun! Gözlerimi açtığımda önüme düşen bedenle, bağırarak ağlamaya devam ettim. her şey benim yüzümden oluyordu. İlk yazdığım kurgulardan biri olduğu için yazım yanlışları ve anlatım bozuklukl...
