Chanyeol
Yo-Jin noonaကိုအိမ္လိုက္ပို႔ေပးၿပီးအျပန္တြင္စိတ္ေတြေလးေနသည္။
Noonaနဲ႔သူ႔ကိုByunအထင္လြဲသြားတာေသခ်ာတာေၾကာင့္႐ွင္းျပခ်င္ေပမယ့္ သူကကိုယ့္ဆီေရာက္လာပါ့မလား။
အားကစားရံုမွာအခုကတည္းကသြားေစာင့္မည္ဟုစဥ္းစားလိုက္ကာအိမ္ကိုဦးတည္ေနေသာေျခလွမ္းမ်ားကိုလားရာေျပာင္းလိုက္သည္။
"ဟူး..."
Chanyeol စိတ္႐ႈပ္ေထြးစြာနဲ႔ဆံပင္မ်ားကိုဖြလိုက္ၿပီးအေ႐ွ႕ကခဲလံုးေတြကိုလမ္းေလ်ွာက္ေနရင္းကန္ေက်ာက္ေနမိသည္။Byun ဟိုလူနဲ႔ဘာလို႔ပါသြားရတာလဲ?သူငယ္ခ်င္းေတြေရာဟုတ္ရဲ႕လား?ဟိုလူကလည္းအိမ္လို႔ေျပာျပီးByunကိုဘယ္ေခၚသြားေလမလဲ?
အခုေရာႏွစ္ေယာက္သားဘာေတြလုပ္ေနမလဲ?
က်စ္...ေနာက္ဆိုByunကိုဖုန္းတစ္လံုးေလာက္ေပးထားဦးမွပါ။
Chanyeolကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္အလုပ္႐ႈပ္ေနတာေၾကာင့္အေနာက္ကေန သူ႔ဆီတည့္တည့္ေမာင္းလာေသာဆိုင္ကယ္သံပင္မၾကားမိ...။
"Yah....!!!"
႐ုတ္တရက္ပလက္ေဖာင္းေပၚကိုဆြဲခ်ခံလိုက္ရၿပီး တံေတာင္ဆစ္ကမ်က္ကနဲ႔နာသြားတာေၾကာင့္Chanyeol
သူ႔ကိုဆြဲေခၚတဲ့ေဘးကလူကိုေဒါသတႀကီးၾကည့္မိေတာ့ထိုသူကByunျဖစ္ေနသည္။
ေျခက်င္း၀တ္ေလးကိုင္ကာ႐ႈံ႕မဲ့ေနေသာမ်က္ႏွာေလးေၾကာင့္Chanyeol
သူ႔လက္ကအနာပင္ေမ့သြားရသည္။
"Byun...အဆင္ေျပရဲ႕လား
ေျခေထာက္ထိခိုက္သြားတာလား အရမ္းနာေနလား"
"YAH...!!.."
~ေဒါက္~
ေအာ္လဲေအာ္ ေခါင္းကိုလည္းေခါက္လိုက္တာေၾကာင့္ Chanyeolငုတ္တုတ္ထိုင္ေနရာမွဖင္ထိုင္လ်က္ျပန္ျပန္လဲသြားရသည္။
"WAE!!WAE...?"
Chanyeol အေခါက္ခံလိုက္ရေသာေခါင္းကိုပြတ္ကာျပန္ေအာ္ေတာ့သည္။
"ဆိုင္ကယ္လာေနတဲ့အသံမၾကားရေအာင္မင္းနားကကန္းေနၿပီလား ဟမ္"
"အဲ့ဒါခဗ်ားေၾကာင့္..."
"ဘာေျပာတယ္!
အခု မင္းကိုကယ္လိုက္တဲ့ငါ့ကိုျပန္အျပစ္တင္ေနတာလား"
"က်ေနာ္ခဗ်ားအေၾကာင္းေတြးေနလို႔ အသံမၾကားမိတာ..."
Chanyeolစူပုပ္ပုပ္ေျပာလာေတာ့ Baekhyun သူ႔ကိုမ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ကာၾကည့္သည္။
