Sabahım aynı mide bulantısına gebe
Hiçbir şarkı ilaç değil, tebessüm göçebe
Zaman en değerli dostum olur güldüğünde ecel
Dolmayan bir boş kağıttı sevdiğim heceler
Aklımdaki zirvelerden izlediğim şehir
Senin bilmediğin lisanlarda insanlar severim
Zaman gözlerimde buğu ellerimde zehir
Güneşin en karanlık haliyiz ölüm gerekli sanki
Sırtıma yük ettiğim hayallerle yolcuyum
Dilimde okunmamış şiirlerimin korkusu
Kaçıncı sorgusuz geliş kaçıncı kayboluş
Belki sırtımdaki fazlalıklar olgusu
Her adım sadelikten bir kaçış gibi
Kalanlar, gülmek istesen de yüzüne perde çektirir
Zamansız gülmek istedin ve sonra boşluk hisleri
Yine de yük ettiğin onca şeyden yüz çevirmedin
Tutmak için elini yalvarırdı parmaklarım
Dağlar kadar büyük bir aşkımız vardı taş çatlasın
Cümlelerim kalpte saplı kaldı
Kahve gibi bitirdik aşkı işte bir tek hatrı kaldı
Hiçbir şeyi zaman baştan almaz
Ne kadar zor bir eylem oldu hoşça kalmak
Yok olmuşuz elimi tutmadığındandır
En iyi bildiğimiz caddelerde kaybolmuşuz
Olmadığın her gece tüm ölümlerimi tattım
Kadın, her şiirimin hecelerinde gülüşlerin vardı
Beni hatırla göğsün acırsa
Gidiyorum desen her şeyim senindi bak bir tek müsade dışında
Bir insan onlarca şarkı sevdirir sana
Bir insan bu şehrin en güzel tarafını gezdirir sana
Başkasıyla mutlusun nefes alman güzel
Düşün bir insan nefesi kadar aşık olabilir mi sana
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Suskun Acı
PoetryBirisiyle yüz yüze konuşamadığım tüm acıları üstü kapalı bir şekilde şiirlerimde anlattım. Okurken mutlu bir ruh haliniz varsa mutlaka bozulacaktır. Bu yüzden okumadan önce iki kez düşünün. Keyifli okumalar...
