Ruhları esir düşmüş insanlar görüyorum
Aralarında yürürken ürperiyor ruhum
Boğazlarında soğuk çelikten tasmalar var
İpleri ise bağımlılıklar tutuyorlar
Bağımlılıklar sinsi bir hırsız gibi
Farkettirmeden çalar aciz benliğini
Ne sağlığın kalır ne de paran ellerinde
Sonra hüzün başlar sömürülmüş bedeninde
Merat etmene gerek yok bağımlılıkları
Tecrübelerle sabitlenmiş tüm zararları
Kancasını taktı mı sana, zordur kurtulmak
Öldür merağını, istemiyorsan ölü yaşamak
Hüzün sarmadan etrafını kurtul şu pislikten
Yoksa ruhun esir düşücek istemesen de sen
Olucaksın sadece etten ve kemikten bir yaratık
Ne olur özgürleşsin tüm ruhlar artık
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Suskun Acı
PoetryBirisiyle yüz yüze konuşamadığım tüm acıları üstü kapalı bir şekilde şiirlerimde anlattım. Okurken mutlu bir ruh haliniz varsa mutlaka bozulacaktır. Bu yüzden okumadan önce iki kez düşünün. Keyifli okumalar...
