Uyanıyorum bilmediğim sabahlara,
Her seferinde eksik kalkıyorum.
Kirletiyor muyum ruhumu yoksa,
Her yastığa başımı koyduğumda?
Tekrar uyanıyorum bilmediğim sabahlara,
Kim olduğumu soruyorlar, cevaplıyorum.
Bunu ben bile bilmiyorum ama.
Ne gündüzüm ne gece ne kötüyüm ne masum,
Yalnızca iki hecede savrulup gidiyorum.
Tekrar uyanıyorum bilmediğim sabahlara
Ya dışarı bakıyorum ya da boşluğa
ne fark eder dedim, kendime kahve koydum
Zaten hepimiz savrulmuyor muyuz,
Tek başımıza kendi boşluğumuzda?
Ve tekrar uyanıyorum bilmediğim sabahlara
İki hece demiştim, onu soruyorlar
Araf diyorum anlamıyorlar ama
Kafa sallayıp devam ediyorlar hayatlarına
Ve son kez bilmediğim sabahlara uyanıyorum
Deli gözüyle bakılıyorum anlamıyorlar ama
Artık ben onları anlıyorum
Artık bilmediğim sabahlara uyanmıyorum
