Öyle bir dünya ki,
Nasıl anlatsam...
Çocuklar mutsuz küçüğüm.
Cama gülüşmeler vurmuyor,
Sokaklarda oyunlar oynanmıyor artık.
Öyle bir dünya ki,
Nasıl anlatsam...
Anneler perişan küçüğüm,
Babalar perişan...
Eski sıcak yuvalar yok artık.
Öyle bir dünya ki,
Nasıl anlatsam...
Birkaç kağıdın sözü geçiyor küçüğüm.
Gitgide kölelere dönüşüyoruz,
Bir kağıt parçasına sahip olmak için.
Ama öyle bir dünya ki,
Ölmekte yaşamak gibi parayla küçüğüm.
Düşün sadece birkaç kağıdın insafına kalmışız!
Öyle bir dünya ki,
Nasıl anlatsam...
Yaşayan yok küçüğüm.
Yaşamayı bilen kim var ki artık?
Kime sorsan ölüdür bu günlerde.
Öyle bir dünya ki,
Nasıl anlatsam...
Acılar bitmiyor küçüğüm.
Her güne ayrı gözyaşı artık,
Her güne ayrı hayal kırıklığı...
Öyle bir dünya ki,
Saygı yok,
Huzur yok,
Özgürlük yok,
Adalet yok küçüğüm!
Yine de öyle bir dünya ki,
Nasıl anlatsam...
Herkes sessiz küçüğüm.
Kimse sorgulamıyor,
Kimse hesap sormuyor...
