Si Half-Japanese Na Sungit!

Chapter 52

Michael's POV

Pinilit lang talaga ako ni Fred na tawagan si Mich, inagaw pa niya saken, tapos siya yung nag-dial. Nung ikalawang beses na tumawag si Fred ako na yung kumuha at nagpaalam sa kanya, ilang oras na lang kasi at magsastart na yung operation or should I say the beggining of my end... 

"Pre! Kaya mo yan!" pag-eecourage ni Fred, "Anak, kaya mo yan, be strong. Nothing is impossible with God." sabi ni mommy. Ngumiti lang ako. Tanggap ko naman kasi na mamamatay na ako ngayug gabi eh. 

"Tita? Si Seung uh?" tanong ko. "nasa labas siya ngayon, nahihiya daw siya sayo." ngumiti lang ako, handa ko na siyang patawaren. "Tita, papasukin mo na siya, tsaka pwede po ba kayong you know? Out... Out" sabi ko. Ngumiti silang lahat at lumabas. Ilang minuto den bago pumasok si Seung Uh.  

"Tol." sabi ko. Ngumiti siya. "Sorry talaga Mike. Nahulog lang talaga ako sa asawamo. err. I mean. Sa dati mong asawa." sabi niya. "Grabe, yaan mo na yun! Yun lang eh! Pero  tol... Pag ako nawala, paki ingatan na lang si Mich ah." sabi ko. 

"Huh? Don't say things like that!" sigaw niya. "Hahaha. Psh." sagot ko. "Mahal mo pa siya noh?" tanong nya. Biglang nag-automatic ang ulo ko at tumango. "Hahaa. Bakit mo pinakawalan kung mahal mo pa pala?" tanong niya. "Yun na nga eh. Dahil sa putchang sakit na toh, alam ko hindi na ako magtatagal, ayokong masaktan siya pagnawala ako." sabi ko. 

"Grabe tol! Ang deep!" sabi niya. "Psh.Magkapatid nga talaga kayo n Fred." sabi ko. "Basta tol. Sorry na ha." sbi niya. "Apology accepted. " sabi ko. Nagkamay kami...

"Mike!" nagulat ako sa biglang pagpasok ni Mommy. "Po?" halata ko yung panic sa boses nya. "Si Mich... Na aksidente." sabi niya. "ANo?!" gulat na gulat ako... "Alam mo naman si Mich... Mahal na mahal ka." sabi ni seung Uh. 

kahit kaunti medyo natuwa ako sa sinabi ni Seung Uh... 

"Ano daw po ba yung nangyare?" hindi na nakasagot si mommy kasi, dumating na si doc...

[Isusulat ko an lng po sa english... ehehe. hindi naman po kasi ako mrunong mag-japanese eh. XD] 

"We'll start the operation in the next few minutes, so Mike, we need to go to the operating room. Th orderlies will help you." sabi niya. At pumunta na nga lami... 

Hindi talaga mawala sa isip ko ang nangyare kay Mich... At nagsimula na ang operasyon ko... 

Michelle's POV

Nararamdaman ko na may hinuhugot ang mga doktor mula sa mukha ko... Parang mga nakabaon na matutulis na bagay... 

Teka... 

Bakit ba ako nandito???

Sino ba ako??? 

Naririnig ko na may mga sinasabi ang doktor... May pinapasa sa kanya ang babae na nasa tabi niya... Nung makita ko ang huling hinugot niya...

Basag na salamin??? Salamin na pang bintana ... 

Tapos tinahi niya yung mga pinanggalingan ng mga bubog... nararamdaman ko na medyo kumikirot... Kaya napapangiwi ako... 

Matapos tahiin, may kinalikot sila sa paa ko... May tinahi din... Banda sa aking hita... Nararamdaman kong mahaba yung tinatahi nila... Simula hita papunta sa ibabaw n tuhod. 

Sa sobrang sakit na ng nararamdaman ko, sakit ng katawan, parang ang sakit sakit ng katawan ko... Nakatulog ako. Nakatulog ako ng hindi ko alam kung sino ako, kung ano ang nangyare sa aken... Kung sino ang mga kamag-anak ko... 

Pero may isang temptasyon na natitira sa aking pakiramdam...

Parang may galit... 

Galit sa isang tao...

Isang taong... 

Nawala na...