Część 2. Polska, Ukraina i Rosja.

20 1 0
                                    

*Rosja wraca pijany z miasta jak zwykle wieczorem*

R: uhh... Ukraina?!
U: ...T-tak?
R: Sprzątaj to! *Rozbija mu butelki od wódki przed stopami* ugh..a jeśli tego nie zrobisz, to masz wpie***l!
U: ...*zaczyna sprzątać płacząc*
R: *idzie spać, trzęsąc się*
P: *widzi to* ! Ukraina? Przestań! *lekko go odpycha* Nie musisz tego robić. Nawet jak ci Rosja pogrozi!
U: ...A-a j-jak.....
P: tak?
U: ...a j-jak coś c-ci zrobi? *Sniff*
P: Nic mi się nie stanie, idź do pokoju. Ja to sprzątne, i zaraz do ciebie przyjdę. Ok?
U: т-так...(tak) *idzie do pokoju*
P: *sprząta, i już tam idzie*

*Polska już wchodzi do niego*
P: i jak się czujesz?
U: D-dobrze...t-tak myślę...
P: Tak myślisz?! Coś ci się stało? Coś się stało? *Patrzy na niego ze zmartwieniem*
U: um...*pokazuje na zabandażowane oko* ...
P: A no tak...ale Ukraina, póki to masz to wiesz że to dla twojego dobra. I chociaż raz dziennie musu poboleć.
U: R-rozumiem...*przytula go* я-я тебе люблю... Польща...(kocham cię, Polska)
P: *odwzajemnia przytulasa* ja ciebie też.



„Country Club. Krótkie Historyjki"Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz