Yüreğimin iklimi, küresel ısınmanın ve kitlesel yozlaşmanın neticesiyle bozulmuştur. Bitki örtüsü yağmur ormanlarından hallice, yer yer ılıman ve bol yağışlıdır. Ellerim dört mevsim soğuk, kirpiklerim nemli, dudaklarım kurak; saçlarım güneyden esen...
Aç ve susuzdum çocukluğuma. Biraz daha yaşayabilseydim onu. Allah'ım, biraz daha? Ve ölmeseydim bazı geceler. Ne güzel olurdu sabahına dirilmek. Allah'ım, biraz daha?
Uzaklara gitseydim şimdi. Birkaç kitap öteye daha... Allah'ım biraz daha? İçim neden böylesi boş bilirdim. Hangi hissin ucundan tutsam, Elimde ufalanmazdı belki. Sabun gibi kaymazdı umutlar. Ah... Umutlar... Temiz kokulu, köpük köpük umutlar Ellerimden kayan umutlar. Yıkasaydınız ümitsiz bedenimi Uçup gitmeden önce. Sarsaydınız parmaklarımı az az Ve şimdi, biraz. Allah'ım, biraz?
Eda Ataş
İçimin Yağmur Ormanları'na bir fidan daha.Bu anlamsız ve başı bozuk şiirimsi için sizlerden özür dilerim. Şair olma iddiam bulunmadığından beni mahkemelerinizde yargılayamaz veya hüküm giydiremezsiniz. Bunu biliyorum. Fakat yine de özür dilemek istiyorum. Çünkü bazınız büyük beklentilerle geldi buraya. Bizim duacı kız bu kez ne yazdı acaba dedi. Hayal kırıklığına uğrattım ve vakit çaldımsa affola. Zor bir günün, zor gecesinden bunlar döküldü. Tarih 12 Şubat 2019 saat 02.24 📆 Unutmak istemedim bu halimi. Yazdım. Sonrasında yazacaklarım da anlamsız ve başı bozuk olacak belki. Varsın olsun. "Sağlık olsun." Beni tanıyanlar bu cümlenin ağırlığını bilirler. "Sağlık olsun." 🖤 Hepimize sıhhatli günler, geceler diliyorum dostlar. Rabbime emanetsiniz.🙋
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
