Unexpectedly Yours

Chapter 1

Riann's Pov

"Nay! Andyan na po ba yung kapitbahay natin?" namamaos na ako kakasigaw dahil ngayon lang ako narinig ni Nanay dahil nagluluto siya.

"Oo nak, andito na sila" masaya niyang sabi sa akin.

May bago kasing lilipat sa tabi ng bahay namin kaya excited ako at baka may maging 'jowa' ako. Chossnesss ang bata ko pa para sa mga ganyan eh di nga ako marung ku-miss ee hayst balik na nga tayo.
Excited ako kase baka may maging kaibigan ako. Masaya akong tumatakbo ng makita mahinto nalang ako ng makita sila na naglalakad papunta sa bahay nila at agad ko silang binati "Magandang Umaga po, maligayang pagdating" masayang pagbati ko. "Magandang umaga din hija" tugon ng babae na parang nanay ata siya nung batang lalaki. "Anong pangalan mo?" tanong niya sa'kin. "Zerianna po" sagot ko. "Pero pwede niyo po akong tawaging 'Riann' for short at 'Ria' for shorter" dugtong ko.

"Ano pong pangalan niya?" tinuro ko ang batang lalake na siguro ka edad ko lang.

"Ahhh..... Siya si Kienzo, anak ko, pwede mo siyang tawaging 'Enzo'" aniya na nakangiti. Nakipagkamayan ako kay Enzo at biglang ngumiti.

.

..

...

:):)

Makalipas ang ilang buwan ay naging matalik na nga kaming magkaibigan ni Enzo, sabay na kaming pumapasok sa at umuwi galing sa skwelahan, halos hindi na nga kami mapaghiwalay ee! Hanggang sa nag Highschool kami, kami pa rin palagi ang magkasama. Kahit nakakakilala si Enzo ng bagong kaibigan ay hindi pa rin niya ako ipinagpapalit.

Walang sikre-sikreto sa amin, halos lahat na nga ng nagjng crush niya sinasabi niya sa akin para matulungan siya ee! Mabait si Enzo, gwapo, at medyo makulit, kapag may tinatanong siya sayo e kailangang masagot mo ito dahil kung hindi, magiging baliw yan kakakulit sayo para lang ibigay o masagot kung ano mang hinihingi niya.

Minsan nga hindi kami nagkibuan ng halos isang linggo ng dahil lang sa wlang ka kwenta-kwentang bagay na pinagawayan.

*Flashback o Flashforward?* (bahala na nga)

Habang naka upo kami sa library, tingin ng tingin siya sa akin. Nababasa ko ang mga mata niya tuwing nagtitinginan kami, na para bang nag mamakaawang tulungan ko siga sa assignment namin pero hindi ko siya pinansin. Yun ang naging ugat ng isang linggong walng kibuan namin. Diba? Walang ka kwenta kwenta-.-

Hanggang sa di inaasahan-- *pagtatagpo ng mga mundo (kanta yan)*

---pagkaraan ng isang linggo e pumunta siya sa bahay namin....

"Riann?" tawag ni nanay sa akin.

"Bakit po?"

"Bumaba kana dito at andito na si Enzo, naghihintay sayo." malumanay niyang tugon.

"Sige po nay, pababa na po"

Sinenyasan ko lang si Enzo na lumabas na ng bahay at para maka alis na kami para pumuntang school.

.

..

...

Habang naglalakad na kami ee ang weird lang kase nga diba nagkatampuhan kame so ayun na nga. Pero kilala ko si Enzo, nababasa ko ang mga mata niya na para bang gustong gusto ng magsalita pero di niya alam kung saan mag sisimula..

Makalipas ang ilang minuto ee nagsalita na nga siya. Hahhahaha ang cute niya pag nakapout...

"Ahmm... R--Riann?" Nauutal niyang baling sa'kin.

"Oh? Bakit?" Sagot ko habang pigil na pigil na akong tumawa.

"Wag ka ng magalit 'kaps', di ko naman akalain na isang linggo tayong magkakaganito na di magkibuan, di ko talaga kayang di ka pansinin at kibuin, kating - kati na ang bibig ko makipag asaran sayo at maki pag usap tulad ng dati." Mahaba niyang litanya.

*natatawa*
*sisigaw na sana*
*tatalon pa*
(Charroootss)

"Bat ka natatawa kaps?" :(

"Pfft. Hahhaha... hindi naman talaga ako galit kaps inaantay ko lang naman na mag open sa akin ee" natatawang sambit ko.

"Ughhh. Akala ko talaga kaps galit ka. Huhuhuhuhu, alam mo bang mahal ki--"

"A-ano kamo?" Uutal utal na sambit ko.

"Eh--Ahh--hmm--- ang sabi ko mahal kita kase kaibigan kita at di ko lang talaga matiis na kausapi ka kaps" paliwanag niya.

"Ayusin mo sarili mo para kang bakla ee" tatawa tawang sambit ko.

Sinapak niya ako na ikinatawa naming dal'wa at nagpatuloy na sa paglakad.

Yun na nga nagbati na kami hahahhahah..