“Merhaba Calum, notta da okuduğun gibi, ben Amelia. Bu mektupları sana yollayıp yollamayacağımı bile bilmiyorum. Sadece, sadece kendimi çok kötü hissediyorum ve bunu birine anlatmam lazım. Evet bu biri de sen oluyorsun. Tanrım, kendimi aptal gibi hissediyorum. İşe yaramayan bir aptal. Herkes benden nefret ediyor. Neden? Ben onlara ne yaptım? Doğduğumdan beri bir lanet gibiymişim, herkes öyle söylüyor. Ben doğmadan önce herkes çok mutluymuş, her ay bir kere aile yemeği olurmuş ve herkes katılırmış buna. Ben doğunca işler kötüye gitmeye başlamış. Belki de ben lanet değilimdir, sadece bir tesadüftür.
Kendimi her kötü hissettiğim zaman videolarınızı izliyorum. İnanabiliyor musun beni tek güldüren kişilersiniz. Sanırım sizin sayenizde güçlü kalıyorum. Bazen hapları alıyorum elime “artık yeter” diye düşünüyorum. Sonra gülüşün geliyor aklıma, kahkaha attığında çıkan o ses. O ses beni kendime getiriyor. Yaşamam için bir sebep oluyor bana.
Neyse Calum, gitmem gerek. Seni seviyorum.”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hello Calum
Fanfiction"Merhaba Calum, ben Amelia ve bunlarda benim sana mektuplarım."
