===============================================================================
Please, Guys, VOTE! VOTE! VOTE!
Tagsipag tayo ngayon kaya yan!
Enjoy! :""">
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
'Mommy! Daddy!" masayang bati ko sa mga mgulang ko.
Kakapasok ko lng sa mansyong kinalakihan ko. Sinalubong agad ako ng yakap ni Mommy. Mahigpit na yakap ang iginanti ko sa kanya.
Ilang linggo na mula nang huling makita ko ang mga magulang ko. Sbe ni Mommy, Masyado daw busy si Daddy sa ilang negosyo ng pamilya kaya hndi sila mkakabista sken sa Villa Lateraza.
"I'm glad you're home, honey," sbe ni Mommy at hnalikan niya ako sa magkabilang pisngi.
"I'm glad, too, Mommy" sbe ko hbnag papalapit kay Daddy. Nag-atubili pa ako bago ako yumakap ay humalik sa kanya. Medyo seryoso ang ekspresyon niya. It looked like he hadn't missed her so much.
Hindi ko na ipinagtaka yun. Mula pagkabata ay hndi na ako malapit ka Daddy. Mas malapit siya kay Kuya. Hindi rin nman kase siya malambing na tao. Pormal siya sa lahat hindi lang sken. Kahit si Kuya ay mas Boss ang turing dito kesa sa Ama.
We grew up seeing how busy and devoted he was to the family business. Noong bata pa ako naiinggit ako sa mga pinsan ko sa ina dahil kahit na abala ang mga Daddy nila ay may sapat na oras prin sila sa mga anak nila. Nang tumagal ay tinaggap nrin nming magkapatid na iba-iba tlaga ang mga tao, One couldn't have it all. At least they had the greatest Mother in the whole world.
"Kumusta npo kayo?' tanong ko kina Mommy at Daddy.
"We're fine, honey," sbe ni Mommy. "Ikaw kamusta ka na? Hindi kna nmen nadadalaw ng Dad mo dahil abala sila ni Kuya Ian mo. Nagkaroon ng problema ang kompanya ngayon."
Nag-aalang npatingin ako kay Dad. "Is everything okay now?"
Tumango siya. "Yes. Bagsak ang ekonomiya kaya inaasahan ko na ito" pormal nyang sbe.
"I'm glad to hear that." Our family owned a huge electronics company. It was a big part of the Ayala business empire. Robert Ayala----my father----was Miguel Ayala's eldest son. My Grandfather was a formidable business tycoon. I was always been afraid of him. Kahit noong bata pa ako, hndi ako mlapit sa kanya. Kung estrikto ang Dad ko, Mas estrikto ang Lolo ko. Ang bwat slita nito ay batas para sa mga taong nkapalibot dto.
"Mabuti at naisip mong lumuwas," sbe ni Dad. " I was really about to call you and ask you to come home."
Nagtaka ako sa nrinig ko. Nang mlaman kong hndi mkakadalaw ang mgulang ko sa Villa Laterza ay ako mismo ang ngdesisyon na lumuwas. Hindi rin nman tlaga nagtatagal sa lungsod. ISang linggo ang karaniwang pinakamatagal kong pnanatili don.
Hindi ko akalaning kakailanganin ako ni Dad. He hardly needed me. I had severely dissapointed him in the past. Lumipas na ang galit nito, preo alam kong hindi prin siya nkakalimot.
Hindi ito kailanman mkakalimot------katulad ko. Ni hindi ko masasabe kong npatawad na ako ni Dad. KAhit ako ay hirap ptawarin ang sarili ko.
"I need to talk to you about something important" sbe ni Dad.
"Pwede bang mamaya na ntin to' pag-usapan?" pakiusap ni Mommmy. "pagpahingahin mo muna ang anak mo, mahaba-haba tin ang byahe niya."
Tuluyan na akong naguluhan. Kinabahan ako dhil iba ang tono ng boses ni Mommy. Palagay ko'y hndi ko magugustuhan ang anumang sasabhin ni Dad. Isang bhagi ng utak ko ang abala sa pag-iisip kung bket kelangan ako ni Dad. It sounded important.
