Hellaaa, Guys! Please, VOTE!VOTE!VOTE!
Libre lng po yun :))) Salamat sa mga nagcomment at nagvote at nagbasa :""">
=============================================================================
"Great! I'm getting MARRIED"
Napahinto ako sa paglalakad. Sigurado akong hndi ako ngkamali sa nadinig ko. "A-ano uli?" naninigurong tanong ko.
Tningnan niya ako sa mga mata. "I'm getting MARRIED"
Kulang ang sabihing nagimbal ako sa snabe ni Adler. Napatulala ako sa knya. Tila may pinasabog na bomba ang kpatid ko sa mismong ulo ko. Hndi ako mkpaniwalang mgagawa niya ang bgay na iyon kay Maryse. It had only been two years!
Hndi ko nman inaasahang hbang buhay malulungkot si Adler sa pagkwala ni Maryse. Pero, two years?! TWO YEARS?!
Hndi ko alam kung ilang taong lumipas ang gusto ko. Pero msyadong maaga ang dalawang taon!
"You are so not!" mariing sbe ko.
Tningnan niya lng muka ko. Tapos bgala syang tumawa(Balew lng?)
"I got you there." sbe nia hbang ntawa.
Relief flooded over me and left me weak. He had only been kidding. OF COURSE! Hndi mgagawa ni Adler kay Maryse yun. Bnatukan nia ko.
"Hndi mgandang biro,bro.It's not funny at all. You got me all nervous, and scared, and JEALOUS for Maryse." patampo kong sbe.
How could there be somene out there who can replace her in Adler's heart? In MY HEART?
Khit papano, ntutuwa akong unti-unti na siyang nkakarecover. Marunong na syang magbiro. Prang hndi na siya gnun kalungkot.
"Jokes are half-meant,bro." sbe niya sa mkahulugang tnig.
Tinulak ko sya ng mlakas. " Hndi mo na ako maloloko." ntatawa kong sbe. "Mama! I'm home!" msiglang sbe ko hbang ngtatatakbo sa loob ng bhay.
Ayaw ko munag isipin ang snabe ni Adler. Basta ii-enjoy ko ang Summer Vacation ko.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Kalmado lng ang itsura ko habang kharap si lolo, pero ang totoo ay kabadong-kabado ako. Hndi kelanman nging tpikal na mgiliw si Lolo sa khit na knino. Sa nkikita kong ekpresyon nito, alam kong hndi prin siya nkakalimot sa mga nangyari. Kung siguro may ibang mkakakita smen, hndi iisiping maglolo kme.
"K-kumusta na po kayo?" nag-aalangang tanong ko. Tgal ko rin syang di nakita. Puti na lhat ng buhok nia. Wala na ang sigla sa kilos niya, pero mbalasik prin ang tindig nito.
"I'm not really okay, Glanys," pormal niang sbe. "bagsak ang ekonomiya at apektado ang mga negosyo nten."
"I'm sure Kuya Phillip is doing great." Si Kuya ang pnganay at nag-iisang apo niyang lalake. Dahil sa nag-iisang lalakeng apo sa side ng lolo nmen, kaya sa knya ipinagkatiwala ng lolo nmen ang lhat ng negosyo nito.
"Your brother is doing great."
Tumikhim ako. " Baket nio po ako gustong mkausap?" tnong ko.
" I need you to do something for me," nging malumanay ang boses nito.
Prang nagdadalawang isip ako kung tatanggapin ko yun. Nagsalubong ang mga kilay ko ng makita ang picture ng isang lalake. Hndi ko maisip kung ano ang ggwin ko sa lalakeng yun. Hndi ko kilala yung lalake. Tpid yung ngiti niya. He was wearing a business suit. His hair was neatly combed in place. He was handsome. Medyo pamilyar yung mata nya sken. THEY WERE PALE BROWN.
