Bir tepedeyim yalnızlığımla beraber,
Konuşuyorum onunla,
Meğer yalnızlığım ne çok yalnız kalmış,
Ben mutlu iken.
Unutmuşum onu,
Tek başına, bir başına bırakmışım,
Meğer yalnızlığım ne çok acılar çekmiş,
Ben mutlu iken.
Biraz kırgın bana,
Sürgün etmişim onu kendimden,
Meğer yalnızlığım ne çok uzaklaşmış benden,
Ben mutlu iken.
Ayrılma vakti gelmişti tepeden,
Mutluluk gelmişti,
Yalnızlığımı yine yalnız bırakacaktım,
Çok korkuyordum yalnız iken.
