Biliyorum uzun zamandır yokum . bunun için çok özür dilerim
Ama yine de geri dönemeyeceğim
En azından sizi hikayeden mahrum etmek istemedim
Ara sıra size bölüm atacağım umarım
Ve.....
SİZİ ÇOK ÖZLEDİM MQ ;-;
neyse sizi daha fazla sıkmadan bölümü gönderiyorum :')
Bol bol yorum :'3“Bir düş kapanı yapabilir misin Shizuo ?”
Sarışın adamın uzun uzun ekrana bakmasına sebep olmuştu bu mesaj.
Onu seviyordu ve kabul etmeyeceğinden emindi.
“Bir insan neden emin olur ki sevgisinin kabul edilmeyeceğinden?”
Dedi sessizce.
Bunu söylüyor olmasına rağmen kendisi birini seviyor olsa “ Ben bir canavarım...” diyerek umutsuzluğa düşerdi.
Öfkesi yüzünden onu kimsenin sevmeyeceğini düşünürdü.
Ama...
Onu seven biri vardı.
Bir canavara aşık olmuş biri...
Kalbi pır pır etmişti bu düşünce ile.
Gözlerinin umutla parlayışına engel olamadı.
O her şekilde kabul ederdi ki...
( ya he canım he he)“ Onu kabul ederim .” yazdı.
“Herkes bir şansı hak eder. Kendi kendine psikolojiye girmesin, arasın beni, en azından mesaj göndersin. “ diye de ekledi.
Barmen kıyafetli canavar mutlulukla gülümsüyordu o kelimeleri yazarken.
Onu onaylayan mesaj geldiğinde arkadaşının evine gitti.
Arkadaşının evinde yaraları tedavi edilirken de hâlâ tebessüm ediyordu.
“Mutluluğun sebebini merak ettim Shizuo-kun? “ diyen yeraltı doktoruna da sadece gülümsemiş ve ‘boşver’ dercesine omzunu silkmişti.
Sonra uzun bir müddeti sohbetle geçirdi, arkadaşıyla.
Güldü.
Gün ağarmaya yakın vedalaşıp çıktı sokağa.
Evinin yakınlarına ilerlediği vakit duraksadı.
Evinden görebildiği bir duvar vardı.
İki ya da üç güne bir yazı yazardı o duvarda.
Shizuo kimin yazdığını bilmezdi.
Ama her zaman hoşuna giderdi o cümleler.
Bu seferde yakından görmek istemişti.
Hevesle koştu gri duvarın üstüne.
Petrol mavisi renkle yazılmış yazı değişmemişti.
“Gözyaşlarıyla örülmüş eski bir battaniyeye sarılarak yürüdüm bu sene de .”
Acı bir hisse engel olamadı sarışın.
Evine gidip yatağına yattığında da uyuyana kadar geçen sürede hissetti anonimin acısını.
Uyuyakalmıştı sonra.
Telefonunun içeride titrediğinden habersiz...