Sarışın , durduğu yerde "OHA!" demesine engel olamadı bir an.
Boş eliyle ağzını kapattı...
Sevdiği grup comeback yapmış fangirller gibi tepindi bir süre.
Platoniğinde şimdiden seveceği bir özellik bulduğunu düşündüğündendi bu sevinci.
Ama bir süre sonra hareketi yavaşladı....
Gülüşü soldu....
Yavaşça yürüdü pencereye...
"Gözyaşlarıylaörülmüş eski bir battaniyeye sarılarak yürüdüm bu senede."
Kalbinde bir yanma hissetti...
Bunu o yazmıştı, değil mi?
Güçlü olanın canı çok yandı.
Telefonu açıp yazmaya başladı.
"Yalnız olduğun için özür dilerim. Sana sevilemeyeceğini düşündürdüğüm için de özür dilerim..."
Gönderdiğinde baktı yazıya...
Eskiden o duvarda yalnızlık ve sevilememek ile ilgili yazılar gördüğü o anları hatırladı.
Kendini o yazıları yazan kişiye yakın hissederdi o zamanlarda da...
Mesaj geldi ama okumaya çekindi uzun beden , belki suçlu değildi ama suçlu hissediyordu.
"Yalnız olmamın sorumlusu değilsin, merak etme. Ve beni sevmeyeceğini düşünmemin tek sebebi de dışarıya gösterdiğim karakterim."
Dışarıya gösterdiğim karakterim?
Kafası karışmıştı.
"Nasıl yani?"
Yazdı, gelen cevapla az çok anlamıştı.
"Dışarıya davranış şeklim. Benim maskem. Genelde sevilmez. Aslında bende sevmiyorum."
İnsan kendisi de sevmiyorsa neden öyle davranırdı ki?
"Neden öyle yapıyorsun ki o zaman? Sen de sevmiyorsan özellikle?"
Bu mesaja karşılık bir gülen surat göndermişti bilmediği şahıs.
Ardından da bir mesaj daha geldi.
"Onları korumak için."
Sarışın adam bunu biraz saçma bulmuştu. Çünkü o bizzat kendisi korurdu sevdiklerini.
Yalnız olmak?
Mantıksızdı.
"Saçma geldi doğrusu" yazıp gönderdiğini ise yeni mesaj gelince farketmiş olabilirdi.
"Anlamanı beklemiyordum zaten." diye gelen mesaj sarışını biraz kızdırmıştı doğrusu.
Neden anlamasındı ki?
"Neden?" yazdı.
"Senin gibi arkadaşlarım yok, senin sahip olduğun gibi güçlü arkadaşlarım...En azından beni seveni yok. Sana bir şey olsa tüm arkadaşların yanına gelir ....
Ama benim 'en iyi arkadaşım' benim en kötü zamanımda bile beni umursamadı...
En iyi anında bile yanına çağırmadı.."
Gelen mesajla gözleri dolmuştu sarışının.
Az önce canı yanmıştı değil mi?
O zaman hiç yanmamış meğer.
Şuan yangının ortasında kül oluyormuş gibi hissetmişti çünkü...
Bir mesaj daha geldi....
Okumak istemedi ama merak işte.
Baktı yine...
Okuduğu zaman da hıçkırık kaçmıştı ağzından....
"Senin gibi şanslı değilim :')"
Evvettttyeni bölüm gelmişşş Yazarıniçinesinmemişş Nasıloldubilmiyorumya Bolbolyorumisterimehehehehe HadiÖpüldünüzzzzz
