I Met Mr. Snobbero

Chapter 12

CHAPTER 12

“ABA? SYOTA MO?” tanong ko.

“hindi. ex ko.” sabi niya nang mahina.

“E YUN NAMAN PALA E!” sabi ko naman kay Rachel. “MAKATI KA TALAGA E NO?”

sa sinabe kon ‘yun nag bulong bulungan nanaman ‘yung mga kaklase ko.

“HINDI AKO MAKATI! KARISMA LANG ANG MATATAWAG MO DITO!” sabay turo sa

pagmumuka niyang LAOS.

“kung ganyan din naman ang pag babasehan nang pagiging karisma, ayoko na!” sabi

ko nang sarcastic. “tska isa pa. OA ka?” sabi ko naman sa kanya.

“wala ka kasing ganto! kase, kakaiba ang ganda ko. walang nakakagaya!” sabi niya nang

taas noo at naka pamewang.

“wala talagang gagaya kase, ‘yang karisma na ‘yan, karisma pang aso lang!” sabi ko sabay

turo sa pag mumuka niyang LAOS. “gusto mo ba nang gulo? tara! handa ako.”

hinablot ko naman kaagad ‘yung buhok niya at pinababa ko. nasa baba siya, nakapationg ako

sa taas niya. sinampal sampal ko, sinabunutan ko, sinuntok ko ‘yung muka, tapos sampal

sampal sampal ulet hanggang sa awatin naman ako nila Crizel at Junjun.

“tama na Steph! lamog na siya.” sabi sakin ni junjun tapos iniangat niya ako.

iniangat naman ni Kevin si Rachel tapos nag pahupa ako nang 2 seconds tapos tumalikod

kunyare, lumapit ako kay Rachel sabay suntok nang pataas. HAHA. kawawa naman siya.

ang agaga, tulog na siya kaagad. “tandaan mo Rachel. May delekadesa ako! pero kung

sinimulan mo ko, mawawala yon!” sabi ko naman kay Rachel. tumayo ako nang

maayos at lumapit kay Kevin

*BOOOG!* *SLAP!*

sinuntok at sinampal ko lang naman siya. “Mag sama nga kayo diyan! ang papangit niyo!”

sigaw ko sa kanila.

“Tara na Junjun! Crizel! Sumunod kayo saken.” ilang Segundo pa sila nakatayo doon.

“Lahat kayo! kapag may nakalabas pang chismis tungkol sa nangyare ngayon! Lahat kayo!

mapapsama.”napalingon naman ako kay Crizel habang dinuduro yung manga kaklase namen.

at sumunod na sila sa paglalakad ko. Naglakad ako hanggang sa makaabot sa café sa loob

nangschool namen. Nakakasawa na kasi sa canteen. Tska, mas masarap pa ‘yung LASAGNA

dito.

**********

“tignan mo kung anong nagawa mo!” sabi ni crizel. “nadungisan nanaman

‘yang pangalana mo.”

“kasi naman------”

“KASI NAMAN STEPH! DI KA NAG IISIP!” sigaw pa ni Crizel

“Siya naman na-----”

“KAHIT NA! MANGA INSECURE LANG ‘YANG MANGA YAN!!” sigaw pa ulit ni Crizel.

“kasi nga. nakaka—” mag sasalita pa sana siya nang bigla kong tinakpan yung

bunganga niyang pagka laki laki. “NAKAKAINIS KANA! WAG MO KONG PATAPUSIN MAG SALITA

AH? PAGPATULOY MO YAN!” sigaw ko naman sa kanya nang ikinagulat niya.

“sge. mag salita kana.” mahinahong sagot ni Crizel. Ay? natakot? HAHAHAHA

“kasi nga. tinanong ko siya kung gusto niya nang gulo. sabi niya, oo. kaya ‘yun! tska,

siya naman yung nauna. hindi ako. kaya wag siyang ano-ano diyan!” sabi ko.

“kahit na steph. klahit sino pa ang nauna. dapat hindi hahantong sa ganon.” singit pa ni junjun.

pag tulungan ba naman daw nila ‘ko?

“osge na. sorry na.” sabi nang sarcastic!

“talaga lang! kasi parehas lang kayong may mali.” sabi ni Crizel.

“Ewan! balik na ngalang tayo sa room. tignan natin kung ano nang yayari sa loob.” sabi ko

sabay tayo sa kinauupuan ko. sumunod naman sila kaagad. Nasa may hagdan palang kame

nang may bigla akong na-alala. “Ay! ‘yung LASAGNA ko. wait lang.” sabi ko.

after a few minutes, bumalik na kami sa room. si Ser sunget narin pala nasa room

naming ngayon.

“At san nanaman kayong galling tatlo?” tanong ni Ser panget na masunget.

tinitigan ko siya nang masama. yung parang *pinapatay sa tingin look.*

“okay, you may take your seats.” sabi ni Ser. akala niya, uubra yung ka sungitan niya saken?

HUH! no way! ang tanda na niya para makipag tarayan sa ganda ko.

“steph? tignan mo si Rachel, nakatulala.” sabi ni Crizel sabay turo.

tinanggal ko naman kagad yung pagkakaturo niya kay Rachel at sabing “wag kang mag tutu-turo.

maengkanto ka niyan.” sabi ko.

“ikaw talaga Steph. kahit kelan!” sabi niya.