YALNIZLIĞIMIN PARLAYAN YILDIZI

Bölüm 1:Mayıs Mira Surar

Hani derler ya;yanlızlık sadece Allah(c.c)mahsustur,her kalp illa ki eşini bulur.Benim kalbim eşini buldu belki ama acaba onun kalp eşi ben miyim?Yanlızlık;insanı ele geçiren,insanı gün geçtikçe yıpratıp tüketen,içten içe bitiren bir kelime.Kabul etmeliyim ki yanlızım.İlkokulumda o kadar korkutuldum ki,hem de nasıl...Onlar yüzünden çocuk ruhumu,neşemi,özgüvenimi kaybettim ben.Küçük yaşta başladı ruhum yorulmaya.İlkokula gitmeden önce şen şakrak,neşeli,hareketli olan ben yorulmuş ve sessizleşmiştim.Sonra ortaokula gittim.Birisiyle tanıştım,Elif...Hayatım onun sayesinde değişti.Onun enerjisi,mutluluğu bana da geçti.O dokunduğu yeri güzelleştirip,pozitif enerjisini her yere yayardı.Benim de içimdeki kırılgan,yorgun çocuğun ruhunu iyileştirdi.O mutsuz çocuğu gülümsetti.Onun sayesinde şimdiki halimi kazandım.Mutsuz olsa bile mutlu gibi davranan,her daim yüksek enerjili olmaya çalışan kız oldum.Ben ondan birçok şey öğrendim.Ama beni etkileyen şeyi ise içi ne kadar kırık olursa olsun,içi kan ağlasa da gülen,göz yaşlarını içine akıtmaya çalışan ve bunu başaran bir kızdı.Benim biricik kankam.Derken yıllar geçti ve lise geldi.Lisede az da olsa tanıdıkarım vardı ama yine de yanlızdım.Dokuzuncu sınıfın 2.döneminde o kadar zor şeyler yaşadım ki... O kadar mücadeleler verdim ki... Bu yaşadıklarımdan dolayı insanların bana bakışları ve yaklaşımları değişti.Suçlu olarak beni gördüler.Dışladılar beni ve hala da dışlıyorlar.Ölüm bazen o kadar tatlı geliyor ki.O kadar güzel geliyor ki.Ölüm bazen çıkış yolu gibi geliyor.Ama ben onu da beceremem,yapamam.Sevdiklerimi-ailemi ve Elif'i-bırakamam.Artık çoğu şeyin farkına varabiliyorum.Eskiden farkında olmadığım bir çok şeyin farkına varabiliyorum.Anlamakta zorluk çektiğim şeyleri yavaş yavaş çözümleyebiliyorum.Şimdi diyeceksiniz ki onlar ne?Tabi ki de etrafımdaki insanların kişilikleri...Bu satırları yazarken de içimi döküyorum.Ben Mayıs.Mayıs Mira SURAR...