Ateşin Kalbi

ilk çarpışma

Sabahın ilk ışıkları odamı aydınlatırken bir anda odamin kapısı çaldı ve annem içeri girdi ona gülümsedim

+günaydın anne

dedim yumuşak bir sesle

-günaydın kuzum bakıyorum da bugün sağ tarafından kalkmışsın

dedi sanki hergün solumdan kalkıyorum der gibi gözlerimi devirdim

-hadi kalk artık kahvalti hazır

dedi ve yanağıma bir buse kondurup gitti bende kalkıp banyoya gittim, banyoda işim bittiğinde mutfağa doğru yürümeye başladım, mutfağa girdiğimde annem ve kız kardeşimi masada oturuyorlardı hemen yerime geçtim. Kahvaltım bittikten hemen sonra masayi topladım kız kardeşim yanıma gelip çekingen bir tavırla!

-abla bana biraz harşlık verir misin?

dedi

+ne kadar istiyorsun ufaklık

-şey 20 yeter

dedi çekinerek ve utanarak

+tamam

deyip odama gittim çantadan parayı alıp mutfağa geri döndüm

+al kuzucuk bu kadar yeter mi emin misin?

dedim yeter anlamında başını salladi ve yanağımdan öpüp, çantasını alıp okuluna gitti bende odama geçtim hazırlanıp derse gidecektim. Hazırlığım bittiğinde odamdan çıkıp dış kapının önüne gelip anneme seslendim

+anne ben çıkıyorum birşey ister misin gelirken birde mutfaktaki kavanoza para bıraktım

deyip evden çıktım. Evden çıktığımda havanın rüzgarlı olduğunu fatk ettim ve umursamayarak otobüs durağına doğru yürümeye başladım. Rüzgar biraz şiddetlendiğinde kalçama kadar gelen saçlarım uçuşmaya başladı, saçlarımı toplamaya çalışırken bir anda sert bir şeye çarptim ve yere düştüm çarptığım şeyin ne olduguna baktığımda ,bana bakan koyu kahve gözleri gördüm biraz ürkütücü bakıyordu ama önemsemeyerek, ayağa kalktım ve üstümü temizledikten sonra konuşmaya başladım

+özür dilerim sizi görmedim

dedim onunda birseyler söylemesini beklerken bir anda kolumu sıkıca kavradı ve ne olğunu anlamayarak ona baktım. Kolumu ondan kurtarmaya çalışırken bir anda o ürkütücü sesini duymamla biranda irkildim

-önüne bakmadığına pisman olacaksin

dedi ve kolumu daha sert sıkmaya başladı. Canım daha fazla yanmaya başlayınca bağırdım

+canımı acıtıyorsunuz kolumu bırakır mısınız lütfen hem sizi fark etmeyip çarptığım için özür dilerim

dedim ve kolumu ondan kurtarmak için kendimi geriye attığımda beni kendine sertçe çekti bir anda ona tekrar çarptim

-benden kolay kolay kurtulamayacaksın ufaklık

dedi şaşkınlıkla ona bakarken. Bir anda yanımıza genç ve yakışıklı birisi geldi elini onun omzuna koydu ve