Sarmaşık

Karmaşıktır sözleri.. Serttir, bazen de yaban. Seni bir kere sözleriyle avuçlarının içine almışsa öyle sımsıkı tutar ki istesen de kurtulamazsın.

İşte bende onun avuçlarının içindeki 1 haftalık ömürlü bir kelebeğim, ömrüm bitince bende onun için ölüp gideceğim. Zaten ben bu hayata onun aşkı için gelmiştim fakat hiç böyle hüzünlü hayat içinde zamanın akıp gidebileceğini fark edememiştim.. Keşke bu kelebeğin hiç böyle bir adamın avuçlarının içinde yer edinmemesini söyleyebilseydim.

- Ama ne fayda o kelebek çoktan yerini bulmuştu.. değil mi? ''gülümser''

-Ivy- Bir ses duydum sanki, sende duydun mu Hazel ?

-Hazel- Neyden bahsediyorsun?

-Ivy- Her neyse duymamış olmalısın.

Bu fısıltılar beni deliye çeviriyordu adeta hiç bir zaman susmak bilmiyorlardı nasıl susturabileceğim hakkımda her hangi bir fikrim yoktu fakat bu kelimeler bana önceden yaşadığım bir şeyleri anımsatıyordu.

-Ivy-Yoksa olabilir mi..? (kendi kendime fısıldadım) O sırada Hazel düşünmekte olduğum o karmaşık konudan benim düşüncelerimi sıyırarak çekti.

-Hazel-Bu aralar sanki biraz solgunsun Ivy bir sorunun mu var?

Dedi, koyu ve derin anlamlar içeren kahverengi gözleriyle, gözlerimin içine bakarak, açıkçası bir şeylerden şüphelendiğini dışarıya konuşmadan anlatabilecek kadar anlamlıydı gözleri...

Sessizliğe boğuldu ortalık, düşündükçe içimi korkuya boğan bu sesi söylemezsem çatlayacak gibiydim son anda trafik ışıklarının yanında durduk ve ağzımdan kelimelerim yavaş yavaş döküldü pek açık konuşamamıştım belki ama en azından bir kısmını söyleyince içimdeki hissi az da olsa yatıştırabilmiştim.

-Ivy-Emin değilim..Son bir kaç zamandır kafamda birilerinin fısıldadığını duyar gibiyim bu beni aslında biraz ürkütüyor..

-Hazel- Seni arabamla evine bırakmamı ister misin?

-Ivy-Yürüsem daha iyi olacak en azından biraz nefes alırım.

-Hazel-Gecenin bir yarısında tek başına yürümekten emin misin?

-Ivy-Beni merak etme Hazel ben iyiyim her zamanki halim işte ne bekliyordun ki zaten?

-Hazel-Biliyorsun istediğin zaman beni arayabilirsin değil mi?

-Ivy-Arayacağım..

-Hazel-O zaman bende bekliyor olacağım.

Hazel arabasına atlayıp gitti ve ortalığa sadece benzin kokusuna boğdu.. boş gözlerle arabasının arkasından onu seyrettim ve o ilerledikçe arabasıyla ortadan kayboluşunu....

Yavaş adımlarla evimin yolunu tuttum..Bir yandan da etrafı sanki bir daha görmeyecekmişim gibi izlemeye koyuldum. Çok şaşırtıcı önceden hiç böyle bir hisle boğulmamıştım, birden bacaklarımın yorgunluktan beni ayakta tutamadıklarını fark ettim iç çektim ve en sonunda daha fazla yürüyemeyeceğim'den taksiye binmeye karar verdim. Yaklaşık 5, 10 dk bekledim ve nihayet taksiye binebilmiştim.

-Taksi Şoförü- Yolculuğunuz nereye Hanım Efendi?

-Ivy-Fazla gidebileceğim veya uğrayabileceğim bir yer yok. Size yolu ben göstereceğim ilerleyin lütfen.

-Taksi Şoförü-Şimdi nereden gitmem gerek peki?

-Ivy- Dümdüz ilerleyin...

Yolculuk sırasında yol tarifimizden başka bir muhabbetimiz olmamıştı Taksi Şoförü'yle, sıkıcı birazda sessiz geçmişti bu yolculuğumuz. İç çektim...Sessizliği tam bozacaktım ki Taksi Şoförü sözümü kesti.

-Taksi Şoförü- Geldik.

-Ivy- Bende sizden önce fark etmiştim, yol tarifini yapan bendim zaten değil mi?

Cüzdanımı çıkardım ve adama parayı uzattım zaten arabadan inmem ile adamın gaza basması bir olmuştu..Tuhaf adam..dedim içimden her neyse zaten sonunda evime gelmiştim ormanın tam ortasında ağaçlık, sessiz,yemyeşil, rengarenk kelebeklerle çevrili bir ortam ancak burada kendimi düzende hissedebiliyordum hızlı adımlarla merdivenleri çıktım ve eve girmek için anahtarlarımı çıkaracağım sırada zaten evin kapısının açık olduğunu fark ettim.

-Ivy- Nasıl yani kapıyı kapatmadım mı?

-Ivy- Her halde yanlış hatırlıyorum..

kapı kulpunu sıkarak tuttum..Biraz korkmuştum açıkçası...Cesaretimi topladım ve kapı kulpundan tutarak kapıyı açtım... Gözlerime inanamadığım bir senaryoyla karşılaştım. Kendime içimden ''Hayır hayır böyle bir şey olamaz değil mi ?''diye tekrar ettim...İçeriye girmeye korktum ama bir yandan da beynimde sanki bir merak oyuğu açmışlardı. Ancak siyah, beyaz filmlerde olurdu sanırdım yanılmıştım...

Telefonuma 1 bildirim geldi ilk başta Hazel'ın beni merak ettiğinden dolayı mesaj atabileceğini düşünmüştüm.

                   ~Fakat bu mesaj onun mesajı değildi. Bu mesaj kan donduran bir mesajdı..~

                                                   -Anonim- Seni bekliyor olacağım kelebeğim.

                                                                                        ve...

                                                                          Telefon kapandı.