1.BÖLÜM

535 12 1
                                    

 Sabah sevgili kız kardeşim (!) Ezgi'nin cırtlak sesiyle uyandım.Kendisi 6 yaşında ve abisine çektiği için çok güzel bir kız.Eee tabi yani benim gibi bir taştan kaldırım taşı gibi bi kardeş beklenmez.Aslında doğmasaydı olurdu yani.11 yıl sonra bir çocuğa daha ne gerek var.Neyse!!Kendimi tanıtayım;Ben Kubilay AkTAŞ.Soyadım bile bana benziyor.Uzun boy,kaslı vücut,kahverengi dağınık saçlar ve yeşil gözler.Ağzınızın suyu aktı biliyorum.Lise son sınıf öğrencisiyim ve boksör tabii.Sürekli takıldığım bir mekan var.KARANLIK.Bu kadar yeter sanırım.Kardeşime dönelim:

-“Abiiii!!! Binim kıymızı mini eteğimi göydün müü?”Gayet sakin bir şekilde:

-“Napıcaksın?”

-“Eymenleye gidicez bugün annemle.Ona güsel göyünmem lasım.”Ya sabır!

Bu yüzden boksörüm işte.Önce anne sonra kardeş ,sevgili,eş,çocuk derken hayatın korumalığa dönüyor.Kardeşime “Bilmiyoruuuum.” diye bağırdıktan sonra hemen kalktım.Yüzüme su  çarptım ve üstüme bir şeyler geçirdim.(multimedia)Spor çantamı ve bir tane defter alarak mutfağa indim.Annem bana kahve hazırlıyordu.Anneme arkadan sarılırken  ve “Günaydın kraliçem” demeyi unutmadım.Annemin yaptığı kahveyi birkaç dakika içinde içerek yola çıktım.Derse 5 dakika kala sınıfa girdim.Herkes sınıfa girdiğimde bana baktı.Çünkü ben hemcinslerimin rakibi kızların rüyasıydım. Kızların gözdesi olmak hoşuma gidiyor ama, fazla yavşadıkları için bazen sinir bozuyorlar. Ders yine bana göre değildi. Boksörlük benim için ön plandaydı. Rakiplerim benim için sorun değildi. Her maçtan sonra hastanelik olmaları,  gurur duymamı sağlıyordu.

Dersten sonra antrenmana gitmeye hazırlandım. Eldivenlerim, tişörtüm, yedek tişörtüm ve şortum hazırdı. Çantamı aldım ve antremanın yapıldığı depoya ilerledim. Okulla arası fazla yoktu o yüzden 10-15 dakika sonra gelmiştim. Deponun  Kapısını açtığımda,  terle karışık, sıcak ve mide bulandırıcı havayla karşılaşmam bir oldu. Buraya her girdiğimde bu havayla karşılşmaya Alışmıştım ama yine de olmuyordu.  İçeridekilere selam verdikten sonra soyunma odalarına gittim. Üstümü değiştirdim ve salona doğru ilerlediğimde tek dostum olan Ed'i gördüm. Ed iyi bir boksördü.  Ama ben kadar iyi değildi.

-"Selam dostum"

-"Sanada. Ee nasıl gidiyor?"

-'İyi be Ed, okul boks ev. " küçük bir kahka attı ve

-"Hadi bakalım görelim seni." yandan ona bi bakış attım ve gülmeye başladı. Kafamı çevirrdim ve İçeridekilere bakmaya başladım. Kasları vardı ama hepsi boktan. Köşede tek başına çalışan bir kız vardı. Bir dakika kız mı? Kızdan boksör mü olur? Haha bu bir şaka mı?

Aşk YumruğuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin