Specyficznie wyrachowana rzeczywistość staje się jedynie fundamentem podstwnej ucieczki. Emily Blake pragnie w życiu czegoś zupełnie innego. W końcu nie ma za sobą usłanego różami, posypanego lukrem z dodatkiem kszty wanilii i przepełnionego do syta...
Dziwnie się czuję, dodając tu nową część, mimo że od samego początku wiedziałam, iż ten moment zmuszony będzie nastąpić.
Tak, dokładnie. Korekta.
Leniwa ja w końcu się zmobilizowałam, a cofnięcie publikacji starych rozdziałów i poinformowanie was o tej prześladującej mnie dniami i nocami informacji insynktowanie powinno podziałać jako dodatkowy motywator. Oby!
Będą zmiany. Wiele zmian! To wiem na pewno, bo kiedy czytam te początkowe rozdziały to aż smutek bierze, że można tak pokrzywdzić historię, o, haha. I to nie tak, że się jej wstydzę, nie, absolutnie! Bardziej... mam na to nowe, lepsze spojrzenie.
Ostatnio w drugim tomie mam sporo dylematów, co chwila coś mi nie pasuje, problemów roi się od groma — czasem tak fajnie wtedy siąść i przeczytać sobie te komentarze pod pierwszą częścią. I uśmiechnąć się do siebie. Szeroko, mocno, ociągle!
Ażeby tytułowi stała się zadość, apeluję!
Jeśli ktoś, ktokolwiek czytał pierwszy tom albo i jest już w drugim, a ma jakieś uwagi — śmiało, w trybie natychmiastowym, piszcie! Przeogromnie o to proszę.
To dodatkowa pomoc, naprawdę.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
I to by było chyba na tyle z tej mojej nędznej paplaniny :D Jakby co, pytajcie!
Także żegnam się z wami cieplutko! Do zobaczenia! ♡
