[a/n]: PASENSIYA sa mga nagbabasa ng story kong ito kung masyadong matagal 'UMUSAD'. Hahaha. Busy kasi ako eh, maraming gingawang school works kaya medyo napapabayaan ko nang mag-update. PASENSIYA NA TALAGA. Please bear with me and please continue supporting this story.
And also for my upcoming stories.
THANKS A LOT. Saranghae. ^_^
---------------------------------------------------------------------------------------------
SECOND DAY
Maaga pa akong pumunta sa bahay nina Andrei. Dumiretso ako sa kwarto niya upang gisingin siya.
Today's my second day. I wonder, san kaya ako ipapasyal ni Andrei ngayon?
*pitik-pitik*
"Aray!!!!" sigaw niya. Pinitik-pitik ko kasi yung noo niya para magising siya.
"What? Im just waking you up. Huwag mong sabihin na.....uhm?" nag-fist sign ako sa kanya.
Tinignan niya ako ng masama. "Fine. Fine. Ano na?"
*Blag* Batok.
"Ungas ka. Today's my second day. Kaya please, hindi na ako magtatagal kaya huwag mo namang sayangin ang oras ko."
"Okay okay okay. Teka lang, magbibihis lang ako. " Hay naku! Tong sa Andrei talaga. Pero Im looking forward for this day.
Sana sa magandang lugar niya ako dalhin.
Sumakay na ako sa kotse niya pero bago niya ito pinaandar...
"Oh." May inabot siya sa aking parang itim na....ewan.
"Ano to?" tanong ko.
"Blindfold." Blindfold? Para sa ano?
"Aanhin ko naman to?" Ang dami pang arte ni Andrei. Waste of time sobra!
"Aadobohin." Puta. Namilosopo pa.
"Ahhh. Sige aadobohin ko yan, basta kainin mo ha?"
"Hehehe. Joke lang. Siyempre ipipiring mo sa mga mata mo papunta dun para
surprise diba?" So, what does he mean? Magbliblindfold ako throughout the way papunta sa pupuntahan namin?
"K.fine! Alis na tayo!" sinuot ko na yun blindfold.
"Teka lang. May kukunin lang ako." Pagkatapos nun bumalik na siya sa kotse.
Mga ilang ilang oras din ang biyahe papunta 'kung saan man kami papunta.'.
Hindi man lang ako makapagsight seeing dahil dito sa piring ko. Kainis.
So ang ginawa ko nalang eh ang matulog at makinig sa mp3 player ko(musictrip).
Itinigil na ni Andrei ang kotse. Rinig ko na bumaba na siya at pumunta siya sa direksyon kung saan ako naka upo upang buksan
ang pintuan ng kotse.
"Are we here?" tanong ko habang inaalalayan niya ako sa pagbaba ng kotse.
"What do you think?" sagot ni Andrei.
"Nagtanong pako sayo, tatanungin mo rin pala ako."
"Ecxited ka kasi masyado, ikaw rin baka madisappoint ka."
"Sige, subukan mo lang akong idisappoint. Pinag-blindfold mo pa ako ha. "
"Kaw naman. Relax."
Inalalayan niya ako paakyat nang parang isang tumpok ng lupa na parang malaking punso, EWAN di ko alam(nakablindfold kaya ako).
