One Day From Past |коокмıи|

5.Bölüm

Umarım beğenirsiniz. Bütün kalbimle keyifli okumalar. 

Ben ona bakarken o da beni fark etmiş bana doğru geliyordu avuç içlerim terlemeye başlamıştı, onu görmeyeli baya uzun zaman olmuştu. Onu görmeyeli; gözlerimin bayram etmeyeli, kalbimin maratonu bitirmediği, ellerimden 1 litre su çıkmayalı, burnum onun kokusunu çekmeyeli uzun zaman olmuştu...

Özlemiştim.Duygulardan özlemi benden daha fazla yaşayan yoktu bu dünyada, olmazdı, çünkü bitmiyordu salgılanmaya devam ediyoru görmek yetmiyordu özlem gidermeye. Koklamam lazımdı, sesini duymam hatta o sesle bana şarkı söylemesi, dokunam lazımdı, sarılmam uzun uzun sarılmam.11 yaşında bile hâlâ güzeldi o, gerçi o her zaman, her halükarda güzeldi.

Yanıma geldi bana kocaman sarıldı donmuştum bu his tarif edilemezdi...

Uzun sarılmadan ayrıldığımızda ikimizde birbirimize bakamıyorduk ben topuklarımda bir ileri bir geri sallanıyordum. Üstünde mavilerin en açığından uzun bir kazak, altında hayatımda gördüğüm en güzel kot vardı dizlerine kadar olan kot onu muhteşem ve tapılası kılıyordu bir az yıpranmıştı ama onun üzerinde ne kötü durabilirdi ki? Boynunda kıskandığım ve onun yerine geçmek için canım pahasına savaşabileceğim güvercin şekline bir kolye vardı.

Dudaklarından hiç bir porteye değişmeyeceğim o melodi çalmaya başladı. '' Seyi özyedim.'' Donmuştum ben..ben bunu hatırlıyordum. Bu gün ikimizin ebediyen ayrıldığı gündü. Tanrınının hayatım boyunca bana sırtını çevirdiği en lanet gündü şimdi ben yaşaya yaşaya bu günü mü yaşıyordum yeniden?

Ona döndüm ben de onu çok özlemiştim. ''Ben de seni özledim Kook'' utanmıştı. Ona hep Kook derdim eskiden. Yani eskiden şimdiye kadar derdim... Bana daha da yaklaştı ''Beyi geyçeykten seviyoy muşun?'' bu nasıl soruydu. Hayatımda duyduğum en saçma soruydu bu 2. kez duyduğum. ''Seni o kadar çok seviyorum ki bunu tanımamam mucize olur Kook''  Bana daha çok yaklaştı hayatımın asla unutamadığım dönüm noktasını 2. kez yaşıyordum. ''Biliyoy muşun insanlay sevişinçe bedeyeyi birleşiyoymuş ama öpüştüykleyinde ruhyayı biy bütüyn oluyoymuş. Ben seniyle ruhyayımız biy olsun istiyoyum.''

İşte o sözler ikimizi de çığ gibi yuvarlatmak üzere olan devasa sözler. Bu olayı yaşamıştım daha önce nasıl canımın yandığını kimse bilmezdi benden başka. Şimde ne mi olacaktı ben Kook öpücektim biri bizi görücekti ve ikimizde eve gidince ölesiye dayak yiyecektik. Sonra ben taşınıcaktım ve yatılı okula gönderilecektim. Muhteşem aşk hikayemizde böyle sona ericekti. Aslında onu seviyorum buna kimse engel olamazdı ama hikaye değişebilir miydi? Hikayenin sonunu bilemem ama ben geçmişe kaç kere gelirsem hepsinde de öperdim Kook'umu.

Ona doğru döndüm ''Ne olursa olsun seni hep seviyorum Kook ve ne olursa olsun seni hep affederim bu yüzden olurda birbirimiz göremezsek ne pahasına olursa olsun beni ara beni bulmaya çalış çünkü ben hep öyle yapıyor olacağım.Güzel Kook''

Sonumuzu gerçekten bilemez ve tahmin edemezdim ama o gece babamdan dayak yerken hiç bu kadar huzurlu değildim...

Yazım hatalarım varsa lütfen uyarın. Umarım beğenmişsinizdir.