Clouded Mind, Burning Heart

Chapter 4: Even

"Mula nang makilala ka
'Di na makapaniwala
Na kahit pa magkaiba
Tayo'y sadyang naging isa
Sa langit ay ba't kumalas
Nahulog ka mula taas
Pakpak mo ay pakibaklas
Nang makasama ka nang mas madalas"

Hindi magkandamayaw ang mga tao ng magsimula silang kumata. I've got to give it to them because they really can sing. Sumasabay sa kanila ang audience na animo'y dalang dala sa awitin.

"Anghel sa lupa
Mananatili ka
'Di na hahayaang lumipad at iwan ako
Anghel sa lupa
Nahuhumaling na
Langit nadarama
'pag kapiling kita"

Napadaing ako sa ganda ng boses ng lalaking kumakanta. Seryoso syang nakatingin sa kawalan habang panay ang tipa sa gitara. Parang walang tao sa paligid at sa sarili lang kumakanta. It seems so intimate at animo'y trespassing ka for you to witness this masterpiece.

"Sana'y 'di na lumisan pa
'Di ko yata makakaya
Ang 'di ko na makita pa
Pagtitig mo sa 'king mata
Naliligaw ba ng landas
Nariyan ka ba kaya bukas
Pakpak mo ay pakibaklas
Nang makasama ka nang mas madalas"

Gone is the guy who look so playfull. Nakita ko na kung bakit maraming babae ang nakakandarapa sa kanya. Sa kanila.

"Anghel sa lupa
Mananatili ka
'Di na hahayaang lumipad at iwan ako
Anghel sa lupa
Nahuhumaling na
Langit nadarama
'pag kapiling kita"

Halos mabilaukan ako sa sarili kong laway ng nilingon nya ulit ang table namin. He search for my eyes and when he does he look at me as if I'm the only girl in the room. As if sensing my nerve he close his eyes and smirk. Damn that was sexy. Sinuklian naman sya ng hiyawan ng mga tao. Kinilig sa akto nito.

"Who's he lookin at?"

"Maybe that's me? I ask him out a thousand times!"

"No girl. I catch his eyes. He's lookin at me."

Napailing nalang ako sa usapan ng mga babae sa likod ko. They better be right. Sa kanila sana nakatingin ang lalaking yon.

"Did you know Zenith?" nagtatakang tanong ni Linus. Shoot. Siniko naman ako ni Mara dahil sa tanong ni Linus.

"They know each other very well." nakangising sali ni Leo. Tinadyakan ko ang paa nya sa ilalim ng lamesa. Napansin kong tapos na ang kanta at nagreready na sila sa sumunod.

Nagtatanong naman na tumingin Linus sakin. As if asking for explanation.

"Nature calls. Restroom lang ako guys" nagmamadaling eskapo ko. Dali dali akong tumakbo pa restrooms. Ni walang pila kaya malaki ang pasalamat ko.

Naghintay pa ko ng ilang sandali sa loob ng cubicle. Parang ayaw pa umalis ng katawan ko. Wala namang naghihintay dahil lahat yata ng tao nandon at nakikinig sa banda.

Lumabas ako ng naisip na kabaliwan ang ginagawa ko. Tinignan ko muna ang sarili sa salamin at bahagyang ginulo ang buhok saka lumabas.

Dali dali ko itong pinagsisihan ng makita ang lalaking nakahalukipkip na animo'y kanina pa naghihintay. Hindi na sana ko lumabas sa cubicle na yon kahit kailan.

"Come with me." tumaas ang balahibo ko sa lalim ng boses nya. Hindi pa man ako nakakasagot ay hinila nya na ang braso ko kung saan.

Tumigil sya sa madilim na parte ng bar. Walang tao dito at malayo sa ingay ng mga tao. He towered me as if his height was enough to intimidate me. Napalunok ako. Am I doomed? He look at me with his dangerous eyes but still noticing his sharp features. It should be a crime for one person to be this handsome.

"I didn't do an-" walang anu anong hinalikan nya ko dahilan upang mapakapit ako sa braso nya't humingi ng suporta. Napapikit ako ng matindi at lalong kumapit sa braso nya.