Alıntı

172 15 0
                                    

Yeter artık şımarıklık. Otuz yaşında, hamile, koca bir kadınsın. Büyü biraz. Bekâr bir anne olup gecelerde başka adamların kollarına mı atılacaksın?” Aktan’dan bu sözleri duymayı beklemiyordum. Ağır sözlerdi. Öfkenden tüm yüz kasları seğiriyordu. Daha önce onu hiç böyle görmemiştim. Her zaman güler yüzlü muzip adam gitmiş yerine sert otoriter despot bir adam gelmişti. Sanırım müdahale etsem iyi olacaktı. Yanlarına giderken Umut beni yine engellemişti. Kulağıma alçak sesle

“Bırak eteklerinde ki tüm taşları döksünler. Yoksa dönüşü olmayan bir yolla girerler. Amcamı tanımıyorsun. Sülüktür istediğinden kolay kolay vazgeçmez ama vazgeçerse sevse de ölür de Funda’yı istemez. Olan bebeklerine olur.” Dedi. Umut'un bakışları yalan söylemiyordu. Bu yüzden gözlemci olarak kalmaya devam ettim. Funda’da tüm öfkesini dışarıya vurmaya başlamıştı.

“Sen benimle nasıl böyle konuşursun? Neler yaşadığımı biliyor musun?” Aktan derin bir nefes aldı.

“Yıllar önce evlenmek üzereyken nişanlın tarafından ihanete uğradığını,  ayrıldığını, kaza geçirdiğini, bebeğini kaybettiğini,  daha sayayım mı?” dedi kalın sesiyle. Ağzım şaşkınlık içinde açık kalmış sorgu dolu bakışlarımı Umut’a çevirmiştim. Umut’a bundan bahsetmiştim. Onun Aktan'a bunları anlattığına inanmak istemiyordum. 

“Ben anlatmadım. Yemin ederim” dedi fısıldarcasına. Funda’nın kızgın bakışları beni buldu. Aktan “Bakma ona. O bir şey anlatmadı.  Ben sadece sevdiğim kadının erkeklere bu kadar güvensiz olmasının nedeni öğrenmek konusunda ufak bir araştırma yaptım o kadar.” dedi.

“Buna nasıl cüret edersin? Buna hakkın yoktu” Funda ateş püskürüyordu. 

“Kocan olacağımdan emin olduğum için her hakka sahibim.”

“Seninle evlenmeyeceğim unut bunu"

“Göreceğiz Funda evlenip evlenmeyeceğini” dedi kendinden emin bir edayla. Ne planlıyor merak ediyordum doğrusu... İyi şeyler olmayacağı kesindi.

“Nasıl olacak başıma silah mı dayayacaksın?”

“Hayır. Sen zaten benimle evlenmek isteyeceksin. Hatta bana evlenme teklifi sen yapacaksın” Aktan çarpıkça gülümsüyordu. Neler geçiyordu aklından kim bilir.

Umudun Peşinde Nazlı Çiçek(Kitap Oldu)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin