It's You

It's You - 3

Alliana's POV

Agad akong lumabas ng kotse ko para pumasok sa loob ng university dahil nandito pa den ako sa parking lot ng school. Hindi kasabay si Anne malalate daw kamo 'sya dahil kakauwi lang ng parents 'nya kaninang umaga sabi ko naman na mamaya ako naman ang papasyal sa kanila at pumayag naman 'sya kaagad, pabor daw 'sya dun. 

Inaayos ko ang bag ko habang nag lalakad ng may tumawag sa pangalan ko.

"Anong kailangan mo?" Tanong ko kay Ethan. "I'm here to apologize for what happend yesterday, and-" I cut him off, "It's fine, i don't need your apology." I said and just walk away without looking back, ayokong simulan nanaman ako ni Samanatha. 

"But please, at-least accept my sorry." I just stood up, nasa likuran ko parin 'sya. "Hindi ikaw dapat ang nag so-sorry, kundi 'sya." i replied as i continue walking away from him, i can't his presence, it's annoying same as Samantha.

"What's with that face?" Bungad na tanong sa akin ni Redd, classmate namin ni Anne, she's a girl. Dyan nasama si Anne kapag hindi ako pumapasok ng hindi 'nya alam na a-absent ako. "May nakasalubong akong maninira ng araw." I replied without looking at her, bigla ako nawala sa mood, grabe lang ah!

Mabilis na nag simula ang klase at hindi pumasok ang gagang si Anne sa unang klase namin, halos dumating sa kalagitnaan na ng third subject kaya agada naman syang kinausap ng teacher namin at after 'nun na na deredretso ang klase namin.

"Bakit naman late na late ka?" Tanong ko kay Anne, papunta kami ngayon sa cafeteria para break-time namin, "Si mader kasi na-miss ako ng sobra kaya ayun, naka nag quality time muna kami kahit saglit haha!" Nakangiting sagot ni Anne, i just gave her a bored look. "And i already known about the dinner from Mr. Marquez, pinilit din ako nila Dad kaya naman sumama na ako kasi daw kasama ka." Dugtong pa ni Anne kaya naman napairap ako, ,may balak pa naman akong tumakas at isama si Anne kaso wag nalang.

"And Mom tell me that uuwi din daw ang anak ni tito Sam, so reunion?" Sab pa ni Anne, agad naman akong napataas ang kilay, "What re-union are you talking about?" i asked confused, "Well we will see our long time friend, ano nga name 'nya? and also 'yan yung pinag-uusapan ng mga malalandi nating klasmeyt!" She answered with a smile. I don't get her, is she excited? kasi ako hindi. "Hindi ka ba natutuwa?" Tanong ni Anne at saktong nakahanp na kami ng table, just only the two of us.

We're not loner or something i just hate noisy ones, may Anne na nga ako dadagdagan ko pa? and syempre kung katulad lang din naman nila Ethan at Samantha 'eh wag nalang. I have trust issues, hirap na akong magtiwala sa isang tao and i often assumes kaya ayun si ate 'nyo na di-dis-appoint. i also don't have trust to myself ayokong pati sarili ko madismaya ko lang. I don't believe on myself anymore, because of some disgusting past.

Umalis na si Anne para bumile ng kakainin namin habang ako ito nag hihintay. Back on me, as what i've said i have disgusting past but something special some other says that's cliché but yeah, i have one. I have a boy-bestfriend more on childhood friend except kay Anne, dati kapit-bahay lang namin sila Anne but unfortunately they have to move kasi college na ang kuya 'nya , about three years na din ang nakakalipas nung umalis sila sa subdivision kung saan din kami nakatira. Anne and i we're friends since kindergaten i guess,  and we have this friend na anak ng bff ng fathers namin. We didn't expect him to play with us that day, pero kahit ang cold 'nya nung first time nyang kausapin kami ni Anne 'eh mukha naman syang mabait, pwede nang pagtyagaan haha!