The Vamps and Me

Lisa raakt haar ouders kwijt..

Ik werd wakker. Het eerste wat ik deed was op mijn mobiel kijken hoelaat het was. Ooww het was 2 uur. Wacht.... het was 2 uur snachts!! Ik schoot overeind. Het was inderdaad donker. Maar waar was ik. Ik had geen kleding aan? Ineens voel ik naast me iets bewegen.. ik kijk naast me. Ik zie dat... dat bradley naast me ligt!! Ineens weet ik het weer. Ik heb met bradley simpson geslapen! Ik stap uit bed en trek de kleding van gister aan. Ik loop de deur uit. Waar moest ik elkeweer heen? Het huis was ook zo groot en in het donker is het sowieso anders. Ik liep maar een kant uit en kwam uiteindelijk toch bij de trap. Ik liep naar beneden. Ondertussen keek ik op mijn mobiel. Oeps 3 gemiste oproepen en 2 berichtjes van papa. De 1e: meisje waar ben je het is al laat. De 2e: wij zijn ongerust wil je alsjeblieft even bellen? Alle 2 waren rond 12 uur dus zo lang miste ze mij nog niet. Ik liep de woonkamer in en plofte op de bank neer. Ik toetste het nummer van pa in en mijn mobiel ging over... "schatje waar ben je gaat alles goed??" Hoorde ik een ongeruste stem aan de andere kant van de lijn zeggen. "Ja pap ik ben met Lisa aan het logeren bij de jongens van The Vamps" antwoorde ik. "The Vamps? Dat zijn toch die jongens waar je zo gek van bent? Maar wat doen die hier in Nederland?" Vroeg hij verbaasd. "Pap dat is een lang verhaal dat leg ik allemaal nog wel een x uit. Nu ga ik weer slapen want ik ben moe. Doe mama een dikke kus van me ik zie jullie morgen wel weer." Zei ik. " oke is goed zijn die jongens wel lief voor je?" Vroeg hij bezorgd. "Jahaaa ze zijn heel lief en zorgen goed voor mij en Lisa. De ouders van Lisa weten dat ze bij mij is dus dat komt ook goed. Tot morgen pap" antwoorde ik. "Slaap lekker prinses." En toen hing hij op. Het is altijd zo lief als hij me prinses noemt. Van kleins af aan ben ik al zijn prinsesje. Inmiddels was het al 3 uur. Ik was wel een beetje moe geworden. Ik liep naar de keuken en opende de koelkast. Hmmm niets waar ik nu zin in heb dus ik pakte maar een glas water. Opeens voelde ik een hand op mijn schouder. Van schrik liet ik het glas met water vallen. Ik draaide me om en keek recht in de ogen van Connor. "Heey meis gaat het?" Vroeg hij. "Euhm ja gaat wel." Ik keek naar de grond die vol lag met glas scherven. Ineens zag ik dat er iets roods in mijn sok zat. "Volgens mij zit er een stukje glas in mijn voet." Zei ik. "Kom ik til je wel" zei hij lief. "Haha ik kan wel lopen hoor" lachte ik. "Sssttt niet zo hard! Iedereen slaapt nog. Lisa ligt in mijn bed. Ze slaapt als een roosje" fluisterde hij. "Awhh lieff jullie vinden elkaar echt leuk he?" Vroeg ik. "Ik weet het niet. Ze is een super lief en mooi meisje. Maar dat ben jij ook." Ik schrok. Maar ik vond het ook wel weer lief. Ik begon te blosen. Gelukkig was het nog donker zodat Hij het niet goed kon zien. Hij tilde me op en legde me op de bank. Hij ruimde gouw het glas en het water op en kwam met een klein rood koffertje naar me toe. Hij deed mijn sok uit en bekeek de wond. "Doet het pijn?" Vroeg hij lief. "Het valt wel mee" antwoorde ik. Hij keek even goed en haalde daarna met een pincet een klein stukje glas uit mijn voet. Daarna deed hij er een verbandje omheen. "Zoo dat is ook weer gebeurt. Dat is zo weer over" zei hij. "Dankje wel" zei ik en gaf hem een kus op zijn wang. Hij werd rood. "Ben je nog moe?" Vroeg hij gauw. "Beetje wel ja. Ik ga wel weer bij brad in bed liggen" zei ik. " is goed ik loop met je mee. Dan ga ik ook weer ff slapen" zei hij. We liepen samen naar boven. "Nou slaap lekker nog even. Ik zie je straks weer." Zei Connor toen we voor zijn deur stonden. "Slaap lekker" antwoorde ik. Ik wou weglopen maar hij pakte mijn hand vast. Gauw gaf hij mij een kus op mijn wang. Snel liep ik weg. Ik opende de deur van de kamer van Bradley en kroop snel weer in bed. Nu kon ik ineens niet meer slapen. Ik moest steeds aan Connor denken. Die kus op mijn wang. Wat hij zei in de keuken. Straks vind hij mij leuk! Maar.. ik vind Brad leuk. Wat moet ik nou? Na een tijdje te hebben nagedacht viel ik uiteindelijk toch in slaap..

Ik werd wakker van geklop op de deur. Ik keek gauw op mijn mobiel. 11 uur. Hmm heb ik toch nog weer een tijdje geslapen. Ik keek naast me. Bradley lag er niet meer. Ik stapte uit bed en deed de deur open. Daar stonden de 4 jongens met Lisa voor de deur. Lisa stond vooraan met een dienblad met ontbijt erop, en achter haar stonden de jongens. Ik lachte. "Goeiemorgen schatje" zei Lisa. "Awhh goeiemorgen lieffies!" Lachte ik. We gingen allemaal op bed zitten en ik at mijn ontbijt op. "Zo lief van jullie" zei ik blij toen ik mijn ontbijt op had. "Wat gaan we vandaag doen?" Vroeg Lisa. "Nou eerst even naar huis. Ik heb papa vanacht nog gebeld hij was wel bezorgt omdat we gister niet hebben gezegt waar we waren." Antwoorde ik. Even later liepen Lisa en ik over straat richting huis. Thuis aangekomen vertelden we alles aan mijn vader en moeder. Behalve dan dat ik heb gezoend en dat ik heb geslapen met Brad. Toen we alles verteld hadden werd Lisa gebeld. Na een tijdje kwam ze huilend terug. "WE MOETEN NAAR HET ZIEKENHUIS!!!" Huilde ze. Ze was helemaal in paniek. "Rustig Lisa ga even zitten" zei mijn moeder rustig. "Nee we moeten echt gaan. Mijn ouders hebben een auto ongeluk gehad!! Ze liggen allebij op de IC! Mijn moeder word op dit moment geopereerd en mijn vader is er ook heel slecht aantoe!" Ze begon nog harder te huilen. "Straks raak ik ze kwijt. Straks heb ik geen ouders meer." Ze trilde helemaal. Ik pakte een glaasje water voor haar. Ook ik had tranen in mij ogen.

Een tijdje later zaten we in de wachtkamer in het ziekenhuis. Ik belde Bradley op. "Met Bradley Simpson?" Hoorde ik aan de andere kant van de lijn. "Heey Brad met Amy. Lisa en ik zitten met mijn ouders in het ziekenhuis" vertelde ik. "Wat?! Wat is er gebeurt!" Ik hoorde dat hij schrok. "Lisa's ouders hebben een zwaar auto ongeluk gehad en ze zijn er ernstig aan toe. Haar moeder word geopereerd op dit moment en van haar vader weten we nog niet veel. Alleen dat hij er ernstig aan toe is." Legde ik uit. "Wat erg! We komen er gelijk aan!! We moeten haar steunen." Zei hij en voor ik wat kon zeggen hing hij op. "De jongens zijn onderweg hierheen schat, ze willen je steunen" zei ik tegen Lisa. Op dat moment kwam er een zuster aan. "Ben jij Lisa van Huizen?" Vroeg ze vriendelijk. "J..ja...." stotterde Lisa. "Met mijn oprechte deelnemen moet ik zeggen dat je moeder net is overleden tijdens de operatie. We hebben haar niet kunnen helpen. Haar verwondingen waren te groot. Ze heeft te veel bloed verloren. Het spijt me." Vertelde ze. Lisa en ik begonnen heel hard te huilen. Ook mijn ouders hadden tranen in hun ogen. Mijn ouders en de ouders van Lisa waren van jongs af aan al vrienden en Lisa en ik kennen elkaar al sinds onze geboorte. Ze is echt mijn beste vriendin. Ik vind het heel erg voor haar. Op dat moment kwamen de jongens binnen. "LISA!!" schreeuwde Connor. Hij tilde haar op en ging zitten en zette haar bij hem op schoot. Ze knuffelde hem en huilde op zijn schouder. "Connor... mijn moeder.... ze is....." snikte ze. "Ssst stil maar meisje" zei hij. "Weten jullie al meer over haar vader?" Vroeg ik aan de zuster. "Ja ik hoorde net dat haar vader een beetje stabiel is. Jullie mogen zo even bij hem kijken." Antwoorde ze.

Even later liepen we door de ziekenhuisgangen naar de kamer waas de vader van lisa lag. De jongens en mijn ouders bleven in de gang wachten en Lisa en ik liepen voorzichtig de kamer binnen. "Papa?" Zei Lisa voorzichtig. "Meisje... kom even bij me zitten..." hij kwam moeilijk uit zijn woorden. "Mama... ze is dood papa... mama is dood!" Huilde Lisa. "Meisje... ik red het ook niet lang meer. Die bus... ik zag het niet optijd... het spijt me" er rolde een traan over zijn wang. Ik moest ook weer huilen. "Papa nee je kunt er niks aan doen. Alsjeblieft laat me niet alleen papa.." Ik kwam naast haar zitten. "Als ik het niet red Lisa schatje... moet je bij Amy gaan wonen. Ik heb alles overlegt met haar ouders. Als het andersom was geweest...." hij kromp in elkaar. "Als het andersom was geweest had Amy bij ons gekomen, snap je dat?" Lisa en ik knikten. "Mama en ik.... we hebben altijd van je gehouden. En dat doen we nog steeds..... we blijven altijd in je hard." Hij kromp weer ineen. Dit keer ging het niet goed. Ik drukte op de rode knop. Ik rende de gang op. "HELP!! HELP TOCH ALSJEBLIEFT!!" Riep ik in paniek. Bradley kwam op me afgerend en hield me stevig vast. Connor rende naar Lisa toe. Ineens was er allemaal gaos in de kamer. "Brad...." huilde ik. Er kwamen een paar dokters aangerend. 1 stuurde ons de kamer uit. Lisa huilde in de armen van Connor. Hij probeerde haar kalm te houden. Bradley had zijn armen strak om me heen geslagen. Toen hij losliet liep ik naar Lisa toe en we huilden in elkaars armen. Ik vond het zo erg voor haar. Opeens kwam er een dokter aangelopen. "Je vader.... hij is gestorven aan een hartaanval.... het spijt me..." zei die en hij liep terug naar de kamer... Lisa zakte op haar knieen op de grond neer. "NEEEE!! PAPA!! MAMA!!!" gilde Lisa. Ik knielde naast haar neer en knuffelde haar.... Ik wist niet wat ik moest doen.....