ေလယာဥ္ပ်ံေတြစီးတယ္ တိမ္စေလးေတြကို စားသံုးခဲ့တယ္ အဇဋာေပၚက ၾကယ္ေတြကို အိတ္ကပ္ထဲ ထည့္သိမ္းခဲ့တယ္ ။
စကၠန္႔ႏႈန္းနဲ႔အညီ ေလ်ာ့နည္းလာေနတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြကို ကမ႓ာပတ္ရွာခဲ့တယ္ ။
အခ်ိန္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းမဟုတ္ခဲ့ေတာ့
ဒီလိုပဲ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးမႈ ေရွ႕မွာ အလဲလဲအကြဲကြဲ ၿပိဳကြဲခဲ့ရတာေပါ့။ အရာရာကို ဆံုးရႈံးၿပီး ဆံုးရႈံးရင္းနဲ႔ ဗလာလူသား ကၽြန္ေတာ့္ကို ေတြ႕ရင္ စိတ္မပ်က္ပါနဲ႔လား ။
ဘဝတစ္ေလၽွာက္ သင္ယူလိုက္ရတာက
' ျမတ္ႏိုးျခင္းတရားေတြ ေပ်ာက္ခ်င္းမလွ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ ကဗ်ာက လူေသတစ္ေယာက္လိုပဲ ' ဆိုတာကလြဲၿပီး မရွိခဲ့လို႔ ။ ။
