နတ္ဘုရားရဲ႕ တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈေတြျဖစ္တဲ့ ေဂ်းရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေတြကို ဆုပ္ေထြးရင္း ပတ္ေျပးခ်င္တဲ့ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြက လြင့္ေျမာဆဲပါပဲ
စာေတြ ကဗ်ာေတြနဲ႔ ပံုေဖာ္လို႔ရႏုိင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ပါးေပၚျဖတ္တိုက္တဲ့ ေလေျပႏုေလးေတြကို ေဂ်းရဲ႕ အနမ္းေတြလို႔ ရူးရူးႏွမ္းႏွမ္းပဲ ေတြးပစ္ပါတယ္။
တစ္လွမ္းေျပးတိုင္း ေခ်ာက္နက္ထဲ ပိုကၽြံက်မယ္လို႔ ေတြးေၾကာက္ေနရတာ တကယ့္ကို အဓိပၸါယ္မရွိတာပါပဲ ဒါေပမယ့္ မတတ္ႏုိင္ဘူး ေဂ်းရယ္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ခင္ဗ်ား ပါးခ်ိဳင့္ကို မျမင္ႏိုင္မယ့္ ႏြံထဲမ်ားက်သြားခဲ့သည္ရွိေသာ္ ေနတတ္ေအာင္ က်င့္ယူေနတယ္ ..
ေကာင္းကင္ႀကီးက သိပ္ကို ဝမ္းနည္းတတ္သူမို႔ ခုရက္ပိုင္းေတြက စမ္းတဝါးဝါးနဲ႔ ေနလံုးကို လိုက္ရွာေနရတာပါပဲ။ ညေနေစာင္းတိုင္း စိုစြတ္စြတ္လမ္းမေပၚ ျဖတ္ေမာင္းလာတဲ့ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ မၿပီးဆံုးႏုိင္တဲ့ အေတြးေတြက ခၽြတ္ေခ်ာ္ေနဆဲပဲ
တိမ္ေတြၿပိဳတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ ေအာ္ေျပာျဖစ္တာေလးရွိတယ္
ေဂ်းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ တစ္နယ္ျခားေနပါတယ္ လို႔
ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ့ ျခားေနတဲ့ နယ္ပယ္က မိုင္တိုင္ေတြ စိုက္ထူလို႔မရ ယူဇနာေတြနဲ႔ တြက္ခ်က္လို႔ မရႏုိင္ေလာက္ေအာင္အထိ ေဝးရံုေလးပါပဲ ..။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ဘယ္ေလာက္ထိ ေဝးၾကဦးမွာလဲ ?
မနီးစပ္ရင္း ထပ္ေဝးၾကေတာ့မယ့္ပံုရွိတယ္ ေဂ်း ..
ကမ္းစပ္ေရာက္တုိင္း ေဝလငါးျပာေတြရဲ႕ ေတးသီသံကိုမ်ား ၾကားရမလား ေမၽွာ္ပါရဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေဂ်းရဲ႕ ေဝလငါးပဲတစ္ေကာင္ပဲ ျဖစ္ပစ္လိုက္ခ်င္ပါတယ္
ေဂ်းကေတာ့ ..
ကၽြန္ေတာ္ ရယ္မယ့္ ငိုမယ့္ ေပ်ာ္မယ့္ ေဆြးမယ့္
ရွင္သန္မယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ တည္ေနရာ ..
ကၽြန္ေတာ့္ ပင္လယ္ႀကီး ျဖစ္ေပးပါ့လား ေဂ်း ..?
DEAR
ㅡ J A Y ㅡ
