My freedom

CHAPTER 5

Wait, what?

Nakakuno't-noo kong tinignan ang matanda sa harap ko. He just smiled at me.

Nagtataka ako. Oo nga naman at magka-edad lang sila ni Dad. Pero ang tawagin akong "ija" na para bang hindi niya ako mapapangasawa? Parang ang weird naman ata. Alangan naman 'pag kasal na kami at nasa iisang bubong tatawagin niya pa rin akong ija? Ano yun?

"Saoirse, right?" Nakangiti pa rin niyang saad. I nodded. And he shake, again, my hand. Oh, nakalimutan ko magkahawak kamay pa din pala kami.

Una akong bumitaw at nginitian na din siya.

"Mr. Lagdameo, it is nice to finally meet you. I heard so much about you," Ate said, and extended her hand to the old man. "Siobhan. The eldest daughter of this man," intruduced herself as she pointed her other hand to Dad.

Tumawa lang ang matanda at inabot ang kamay ng Ate para sa shake hands.

"I hope, positibo ang mga naririnig mo sa akin ija," at tumawa ulit.

Ngumiti lang si Ate Siobhan.

"Oh! Forgive our manners, Tim. Let's go inside and let us all take a seat," ang sabi ni Dad habang natatawa. He guided us to our sofa and we all be seated.

Nasa gitna si papa habang kaming anak niyang babae ay nasa kanang upuan naman niya. Ang isang matanda ay nakaharap sa amin habang nasa kaliwa naman ito ng inuupuan ng aming ama.

We all got silent for a while. Ang awkward pala nito.

"They wouldn't come?" pagbasag ni Dad sa katahimikan.

Sino? Ah. Siguro yung dalawa o tatlong tao pa na inaasahan kong panauhin ni Dad.

"They will come. Nauna lang ako dahil madadaanan ko din naman ang mansion niyo," sagot naman ng matanda.

They started talking about Business with Ate, of course. And I was starting to ear-bleed with every terms they say. Oo, Business major ako. At oo, matalino ako. Pero minsan talaga kapag ayaw mo sa ginagawa mo, alam mo  yun less din ang passion.

As I said si Dad ang nagpumilit na mag Business major din ako. I wasn't given a chance to choose what I want. He always interfere with my decisions. Sure, I always have a choice but who am I to choose? Sabi niya nga, "obey my bid or I disown you." So ano? Magmamatigas pa ako? Saan ako pupulutin kung gano'n? Inisip ko nalang na kapag naka-graduate na 'ko, mag-iipon ako at aalis dito para naman may kalayaan na ako, ano!

It was so easy to plan all that in mind but truth is, it is really hard to live in reality. /sigh

Kaya imbes maburyo, I excused myself and went to my nephews to play with them. Si Daniel naman ang pumunta sa kanila at sumali sa usapan.

"Saoirse, nandito na ang mga bisita," Ate peeked her head.

Tulog na ang dalawang bata habang binabasahan ko ng bedtime story. Hindi ko nalang dinala sa kwarto ni Ate dahil nakikita ko ng papikit-pikit na ang mata ng isang kambal.

Ate slowly open the door to get in and walk towards us. She smiled at her little bundles. I smiled, too. Buti pa sila, laruan and stuff pa lang ang mga problema.

'Wag muna kayo lumaki ha? Ayoko pa kayong makitang namomroblema sa mga bagay-bagay.