PRINSESA NG KAMALASAN

CHAPTER 5

Hi guys, thankyou sa patuloy na pagbabasa ng story ko hehe labyu mwah mwah :*
******* ********** ********** *******

"Tay" paulit ulit kong tinawag si itay

"Tay, nay nasan na kayo?" Umiiyak kong sabi

"Nay, tay nasan na po kayo" humagulgol nako

Kanina lang masaya pa kaming tatlo dito sa park ang sabi nila bibili lang sila ng ice cream at makipag laro lang ako dito

"Shhhh wag kana umiyak babalik yung parents mo" sabi nung lalaking kalaro ko

Patuloy akong umiyak dahil iniisip kong iniwan nako nila inay at itay habang pinapatahan ako ng mga kalaro kong babae at lalaki

Pero di ako tumigil ayaw kong tumigil sa pag iyak, sabi ni itay hindi na dapat ako umiyak dahil big girl nako pero gusto ko umiyak masakit palang isipin na mawawala sila sa tabi mo

"Alam mo ako? Hindi ko kasama si mommy umalis siya iniwan ako pero ang sabi niya babalik siya, kaya kahit sobrang tagal na nun alam kong babalik siya, di ako umiiyak kasi kelangan kong maging strong para pag balik niya magiging proud siya sakin" sabi nung kalaro kong lalaki na kanina pako kino-comfort

Tumigil ako sa pag iyak at tumingin sa kaniya, ngumiti siya sakin

"Ayan wag kana umiyak mas maganda ka pag naka ngiti" sabi niya

"Venus" rinig kong boses ni tatay na tumawag sakin pag ka tingin ko tumakbo ako at niyakap siya

Totoo nga babalik sila.

"Tay! Buti binalikan nyo ako, asan po si inay?" Tanong ko

Tumingin siya sakin bigla akong niyakap at humagulgol ng iyak

"Venuuuuuuuuus!!!" Nagising ako dahil sa sigaw ni aby grabeng bunganga naman nitong babaeng to

"ANOOOOOOO!?" Sigaw ko din hehe

"KANINA PA KAYA KITA GINIGISING KALA KO KUNG ANONG NANGYAYARE SAYO KASI UMIIYAK KA!" Sabi niya na nag aalala

"Ah nananaginip lang ata ako" sabi ko na napa kamot sa ulo

"Whaaaa anong napanaginipan mo? napanaginipan mo bang kinakain ng zombie yung utak ko?" Kinakabahang anong niya

"PFFFT BWAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA" malakas kong tawa hinampas niya ako ng unan

"ANO KASI!" Naiinis nyang sabi

"Para kang gago HAHAHAHAHAH hindi noh, parents ko napanaginipan ko at hindi about sa zombie na kinakain utak mo" natatawa kong sabi, ngumiti siya na malungkot anooo daaaw ngiti na malungkot? Basta ganun kasi nakita ko

"Weakness mo talaga yung pamilya mo noh?" Nalulungkot nyang sabi

"Kahit sino naman! Strength ko sila kaya nung nawala na sila naging weakness kona sila, pero hanggang ngayon sa kanila parin ako humuhugot ng lakas" sabi ko, ayaw kong madrama dapat happy happy lang

"Ang strong mo! Tara na kain na tayo" sabi niya na naka ngiti

"Kamukaaa mo pala si tita pag ngumingiti aby!" Sabi ko natitigan ko kasi syang ngumiti

"Oo andaming nag sasabi nyan, malamang parents ko yun alangan maging kamuka ko mga kasambahay namin" natatawa niyang sabi

Tawa lang kame ng tawa habang bumababa sa hagdan