[KageHina] Kral Yenildi...

1. Bölüm

Bu hikaye kesinlikle çalıntı değildir.
Birkaç sorun yüzünden eyhina adlı kullanıcı hikayesini devam ettirememektedir.
Ben de onun hikayesini bu hesaptan yayımlayacak ve devam ettireceğim.
Umarım seversiniz! Eğer bunu önceden okuduysanız 5. Bölümden devam edebilirsiniz. Şimdiden iyi okumalar! Oy vermeyi unutmayın millet.

1. Bölüm

*Ona söyleyeceğim...*

Kageyama'yı seviyorum. Ona aşığım, hep seveceğim.
O başkasını sevse de sorun değil. O beni asla sevmeyecek olsa da sorun değil. Benden nefret edecek olsa da sorun değil. Başka birinin saçını okşayacak olsa da sorun değil. Başka birini öpecek olsa da sorun değil. Bir başkasına sarılsa da sorun değil. Başka birini koklasa, onu sevdiğini söylese de sorun değil.

Benim ne kadar iğrenç olduğumu söylese de sorun değil. Ne kadar acı çekecek olsam da sorun değil. Her gece ağlayacaksam da sorun değil. Onu özleyecek olsam da sorun değil. Her onu düşündüğümde birkaç gözyaşı daha dökecek olsam da sorun değil. O bir daha asla bana gülümsemeyecek olsa da sorun değil...
Bunların hiçbiri sorun değil.

O ağlasa, üzülse acı çekse...
İşte bunlar çok büyük bir sorun! Başka bir şey değil.

Ben Hinata Shouyou, Kageyama Tobio'yu çok seviyorum.
Bunu söylemeyi çok uzun zamandır istiyorum. Hep istedim, hala istiyorum.

Bugün söyleyeceğim.

Ben bugün Kageyama'ya hislerimi açıklayacağım.

Bugünü çok düşündüm. Muhtemelen beni reddedecek. Benim bu hislerimden iğrendiğini söyleyecek. Bir daha asla bana bakıp gülümsemeyecek. Bu acıtacak mı? Hem de nasıl. Ama sorun değil, kendimi hazırladım.

Ağlayacağım.

Ama bu da her gece dökülen gözyaşlarım gibi bir süre sonra duracak değil mi?

Umarım.

Ben bunları düşünürken okula çoktan varmıştım bile.

"Ah, keşke daha yavaş yürüseydim. Düşünecek daha fazla vaktim olurdu."

Bu düşüncemden sonra hızlıca başımı iki yana salladım.

"Hayır, artık bunlardan kaçamam. Bugün ilk fırsatta söylemeliyim."

Bu düşünce ile gülümsedim. Hızlıca okula girip sınıfımın olduğu katı es geçip bir üst kattaki spor salonuna gittim.

Kageyama dersin başlamasına 20 dakika kala gelirdi hep. Bu zaman zarfında voleybol oynardı. Ben de hep ona eşlik ederdim. Muhtemelen şu an beni bekliyordu.

Spor salonuna girdiğimde kendi kendine voleybol topu ile oynuyordu. Beni görünce somurttu.

"Hadi ama, ilk defa bu kadar geç geldin! Seni beklediğim için bana minettar olmalısın."

Evet, düşüneyim derken okula daha yavaş yürümüştüm. Ama sadece 3 dakika gecikmiştim. Her zamanki Kageyama...

"Hey, tepki vermeyecek misin? 'Sadece birkaç dakika geciktim Bagayama!' diye bağırmayacak mısın?"

Derin bir iç çektim.

"Hayır."

"Ne? Hasta falan mısın?"

Ateşim var mı anlamak için elini alnıma koydu. Eli...

"Hayır, hasta falan değilim. Seninle önemli bir şey konuşmalıyım."