YİRMİ YEDİNCİ BÖLÜM
Amelina Defsa
"Aşk bir rüya gibiydi..."
*
Hilofry MacAlpin
"Bana yeniden nefes aldığımı hissettirmiş, dünyama ışık saçmıştı."
*
***
Aşk neydi?
Korku muydu...
Kapınızdan içeri süzülen ılık bir yaz rüzgarı mıydı yoksa...
Ya da yanmaya başlamış bir beden miydi...
Aşk oydu, aşkın adı Hilofry'di...
***
"Benim Amelina, elimi çektiğimde çığlık atma tamam mı?"
Amelina olanlara inanamıyordu oydu evet arkasında ki adam Hilofry'di ama hiçbir şey bu kadar kolay olamazdı ve olmayacaktı da senelerin ona verdiği bu acıyı Hilofry'e ödetecekti. Hilofry Amelina'nın ağzını kapatan elini yavaşça çekti, Amelina koridorun karanlığına kendisini attı ve koşmaya başladı Hilofry'nin de peşinden geleceğini biliyordu. Onu malikanenin boş odalarına doğru sürüklüyordu.
Hilofry Amelina'nın ne yapacağını merak ederken, Amelina ondan kaçmaya başlamıştı ya da peşinden gelmesini istediği için koşuyordu.
Kadınlar gerçekten değişik canlılar ama en değişi bana gelmek zorunda değildi Tanrım ama onu bana verdiğin için sana binlerce kez teşekkür ederim, diyerek içindeki tuhaf karışıklığı sona erdirdi.
Hilofry merdivenlerden yavaşça çıkıyor ama Amelina'nın koşması gerektiğini yoksa yetişmesinin hiç de zor olmayacağını biliyordu. Amelina sola dönmüş ve bir odaya girmişti Hilofry her şeye karşı hazırlıklıydı. Sabırla kapının önüne gidip yavaş adımlarla odaya girdi, odada göz gözü görmüyordu ve erkekliğine doğru gelen yakıcı tekmeyi son anda fark etmiş ve olayı ufak acıyla kapatmıştı şimdi yerde sessizce yatıyordu.
"Aman Tanrım Hilofry özür dilerim ben..."
Amelina Hlofry'nin yere serildiğini görmüştü. Çok mu hızlı vurmuştu? Bilmiyordu ama ona acımaktan nefret ediyordu. İçindeki aşk hiçbir zaman azalmamıştı ve Hilofry'nin canı yansa onunda canı yanıyordu. Kızıl saçlarını yeşil tutkulu gözlerini ve iri bedenine bakmayı nasıl da özlemişti.
"Cevap ver bana Hilofry lütfen?"
Amelina içindeki korkuyu bastıramıyordu Hilofry'nin üzerine doğru eğilmiş saçlarını yüzünden çekiyor ve onu ayıltmaya çalışıyordu.
Hilofry gülmemeliyim kötü şeyler düşünmeliyim, diyerek içinde ki gülen adamı susturmaya çalıştı. Amelina'nın nefesi yüzüne çarpıyor onu uyandırmaya çalışan sesi içine doluyordu.
"Hilofry özür dilerim, yalvarırım aç gözlerini korkutma beni..."
Hilofry gözlerini birden açınca Amelina'nın yüzünün kendisine bir kaç santim uzakta olduğunu gördü.
Amelina ona bakan gözleri gördüğündü daha fazla dayanamayacağını anladı, elini kaldırdığı gibi kucağına başını yasladığı adamın yüzüne tokat atmaya başladı, tokatlar birbirini izliyor hiç durmaksızın Hilofry'nin yüzüne iniyordu. Hilofry kılını bile kıpırdatmadan ona tokat atan kadını izliyordu. İçindeki ateşin sönmesini bekliyordu. Hilofry yüzüne inen tokatların arasında konuşmaya çalışıyordu. Amelina kendisini kaybetmişti adeta...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Güzel ve Cesur Kadın
RomanceAmelina İngiltere'ye evine geri dönüyordu. Yolda dinlenmek için durduklarında onlara bir ayının saldıracağını nereden bile bilirdi ki? * Hilofry babasının ona verdiği görevi yerine getirmek için harekete geçmişti ama karşısında duran güzel kadının a...