DERA ♡

8.Bölüm "Rüya"

Sabah kalktığımda sanki akşamdan kalmaymışım gibi hissetmemi sağlayacak bir baş ağrısına maaruz kalmıştım.

Saçımın topuzu resmen kafama girmişti ve tokam kafa derimle bütünleşmişti.

Ağlamaktan şişmiş göz altlarım,

Dağınık saçım ve ben herzamankinden biraz daha bitkindik.

Bora ve Ada'nın söyledikleri kulağımda art arda yankılanırken sinir içimi kemiriyordu.

Yataktan inleyerek zar zor çıktım. Yüzümün asık ve kaşlarımın çatık olduğuna eminim, başım ağrıdığında hep böyle olur.

Ayağa kalkmak istediğimde, ahşap zemine basan ayaklarım birden bedenimden uzaktaymış gibi hissettim.Gözlerim karardı ve başım iki saniyeliğine döndü.Kalktığım yatağa tekrar oturdum.

Kendimden emin olduğumda ayaklarımı tekrar ahşap zemine bastırarak doğruldum.

Lavaboya gidip yüzüme su çarptım. Kendime baktığımda...

Bu kız da kimdi böyle ?

Benden uzak güçsüz ruhsuz bir kız.

Beni bu hale getirenler utansın diye iç geçirirken.Eski güçlü halime bürünmem gerektiğini fark ederek duşa girdim.

Saçımın topuzunu bozduğumda, saç diplerimde birden bir ağrı belirdi. Aldırmadım.

Ilık suyu bedenimde gezdirirken düşünmek çok huzur vericiydi.

Ada'nın dedikleri doğru mu ?

Değil mi ?

İnanmalı mıyım?

Ilık su düşüncelerime de isabet ediyordu.

güm-güm-güm.

Kapının öldüresiye yumruklanması düşüncelerimin arasından bir ok gibi geçti.

İrkilerek olduğum yerde pengildedim

"Hadi Derin ! biraz daha orda durursan tencereye işemek zorunda kalıcam"

Melisdi bu. Ahh doğru ya dün bizde kalmıştı ve ben bunu tamamen unutmuştum. Eğer başka bir şekilde karşılaşsaydık kesinlikle korkudan ona iki tane geçirirdim.

"Tamam çıkmak üzereyim !"

Kafam allak bullak bir şekilde durulandım ve çıktım.

O ara Melis kahvaltıyı hazırlamıştı.

"N'aber"

dedi Melis yüzünde gıcık olduğunu belli edecek bir ifade vardı.

"iyi sen ?"

diye yanıt verdim yüzümü buruşturup.

"Sabah Bora geldi "

ağzıma atmış olduğum bir lokma ekmek boğazım da kaldı "Neden ? Nasıl ? Ne istiyormuş ?..."

Diye ahiret sorularımı Melise sıralarken Melis beni susturup. 

"Sadece seninle konuşmak istiyormuş.Dün Adayla tartışmış o sinirle seni terslemiş.Üzgünmüş." Gülümsedim. Adanın sinirini benden mi çıkarıyordu yani ?

Gözlerimi devirerek tabağımdaki zeytinlerle oynamaya başladım.

"Derin! Büyütüyosun.Çocuk üzgünmüş işte"iç geçirdim ve sinirlerime hakim olmaya çalışarak yanıtladım.