Vardır Bir Hayır (Tamamlandı)

1.Bölüm

Esselamun aleykum ve Rahmetullah

Değerli kardeşler ilk defa böyle birşey yazıyorum. İnşaAllah burada yazdıklarım ve yazacaklarım hepimiz için Hayr olur.
Buyrun ilk kitabımın ilk bölümüne :)

Karşımdaki koca binaya girmek için hızlı hızlı yürüyorum. Binaya girip üçüncü kata çıkınca ortamdaki sessizlikten herkesin derste olduğunu anlamam fazla uzun sürmedi. Kapıyı tıklayıp beklemeden içeri girdim.

Evet ders başlayalı yirmi dakika olmuştu ve ben gene geç kalmıştım. Selam verip yerime dogru ilerleyince her zaman oturduğum sıranın yabancı biri tarafından doldurulması hiçte rahatsız etmedi. Aynı şekilde selam verip yabancının yanına ilişi verdim.

Karşımda hoca ısrarla tahtaya yazdığı cümleleri çevirmemizi bekliyor, ve durmadan mana açıklıyor. "İyide bizde insanız bizimde bir beynimiz var ve sabahın bu saatinde bu kadar yük agır geliyor hocam," diye haykırmak istiyordum ki dersin bittiğini hatırlatan canım zil çaldı.

Yanımda oturan renkli eşaplı ve feraceli kıza dönüp,peçemi yukarı doğru kaldırdım ve

- "selamun aleykum hoş geldin adım Nesibe" dedim. En cici ses tonum ile.

- "aleykum selam teşekkür ederim bende Meryem "dedi.
O kibar ve hafif pelteksi sesi ile.

İnsanlarla hemen kaynaştığımı söylemişmiydim. Ah Meryem iyiki geldin yeni insanlarla tanışmayı çok severim. Yaşın kaç nerde oturuyorsun gibi sorularımız bitmeden Ayşe hocamız içeri girdi.
Hani bazı insanlar vardır ya varlıkları sana huzur verir konuşunca başka alemlere dalarsın, işte Ayşe hocanın öyle bir kişiliği var. Dersten çok muhabbet ederiz kendisi ile bize Nebi sallallahu aleyhi ve sellemin hayatından örnekler verir ve çoğu soruya hadis ile cevap verir.

Dersten sonra Meryem ile birer çay alıp kursun balkonuna geçip muhabbet etmeye başladık. Vaktin ilerleyip geç olduğunu anlamam ile, Meryemle vedalaşıp evin yolunu tutum.

Eve girdiğimde garip bir his çöktü üzerime çünkü babam evdeydi ve saat henüz gelmesi için çok erkendi.
Annem ve babam salonda öylece sessiz bir şeklide oturuyorlardı, bir dakika annem ağlıyor mu?

-"Anne? noldu anne? Ağlıyor musun?" Diye sordum.

ama cevap yok sessizce ağlıyor. Subhanallah korkmaya başlamıştım. Bu defa babama dönüp

-"Baba noldu anneme? sen neden erken geldin işten? ne oldu Allah aşkına Bişey olmuş?"

-"Abin.." Dedi ve sustu. O an içim deprem içim kıyamet içim yangın yeri.

-"? "

-"abin gitmiş kızım".

Soru soran gözlerle bakınca babam elinde tuttuğu beyaz kağıdı bana uzattı ve sustu.
Hemen açıp okumaya başladım, abimin el yazısı ile yazılmış arapça besmele ahh nasılda güzel yazar bir bilseniz..
Okudum okudum ve okudum kafamı kaldırıp anneme babama baktım annem sessizce göz yaşı döküyor babam ise derin düşüncelerde.

-"Ama" dedim dikkatlerini çekmek için.

-Bensiz nasıl gider?

///////

Ve ilk bölümün sonu, çok kısa oldu ama acemiliğime verin dostlar. Allah'a emanet olun. :)