5.Bölüm

4.7K 437 35
                                    

Alarm çalmadan uyanmış hızlıca hazırlanıp çıkmıştım evden. Kursa doğru yürürken saatime baktım ders vaktine daha vardı ve fırına gidip birşeyler almaya karar verdim.

Kursun tam karşı caddesinde olan fırına girmek üzereydim ki benimle beraber iki genç daha girdi arkalarından bakınca bunların birinin kız olduğunu anladım ama diğerinin kız mı erkek mi olduğu çözemedim zira yanındaki kızın kıyafetleri gibi daracık ve renkliydi.
Poğaça ve meyve suyu almış kasada ücretini ödeyeceğim sırada iki gençte kasadan kapıya doğru dönünce, ufak çaplı bir şok yaşadım. Çünkü bu kız lise de sınıf arkadaşım Aleyna'nın kendisiydi. Yanındaki de okul zamanında kanka dediği Furkan'dı. Davranışları fazla samimi geldi bana. Bi an düşünmeden adını seslendim.

"Aleyna!"

Her ikiside arkasını dönüp şaşkınca bana bakıp garip bir yüz ifadesi ile,

"Bana mı seslendiniz?" dedi

"Selamun aleykum Aleyna, benim Nesibe" dedim sesimin olanca samimi çıkmasına gayret ederek.

"Nesibee! Sen.. Sen ne kadar değişmişsin böyle. Bu kadar çok örtünecegini düşünmemiştim hiç, tanıyamadım bi an kusura bakma."

Demesi ile sarılması bir oldu. Sarılmasına karşılık verdim ve onun gibi sıkıca sarıldım arkadaşıma.

O sırada bizi garip garip izleyen Furkan üzerindeki şoku atıp konuşmaya başladı.

" Bende en az Aleyna gibi şaşkınım seni böyle görmeyi hiç beklemiyorduk sanırım. Şimdi ben sana nasılsın diye sorarım ama lisede olduğu gibi iyiyim deyip arkanı dönersin diye soramıyorum." dedi biraz dalga geçer gibi.

Son söylediklerini duymamış gibi yapıp, yüzüne bakmadan

" Nasılsınız Furkan Bey ? "dedim resmi bir uslupla. Furkan önce bu resmiyete şaşırmış daha sonra oda resmi bir şekilde halimi hatırırmı sormuştu.

" teşekkür ederim iyiyim siz nasılsınız." dedi.

Bende teşekkür edip Aleyna'ya döndüm o ise hala şaşkın şaşkın bana bakıyordu.

" Canım bir dakika şu aldıklarımı ödeyip hemen yanına geliyorum." dedim

Kasadan çıkınca onlarında dışarıda beni beklediğini gördüm yanlarına gidip, dersimin olduğunu olmasaydı daha çok durup muhabbet etmek istediğimi söyledim. Aleyna'dan numarasını aldım ve kendi numaramı ona verdim vedalaşıp daha sonra görüşmek için anlaşıp ayrıldık fırından.

Karşı yola geçip kurs binasına girdim. Asansörü beklemeden merdivenlerden çıktım ama ne yazık ki derse gene geç kalmıştım. Çünkü sınıfın kapısı kapalıydı. Kapıyı tıklayıp sınıfa girdim ama sınıf boştu.

Girişin yanında masasında oturan görevliye sordum.

"Kolay gelsin, B sınıfı neden boş acaba kimse yok."

"Hüda Hoca ve sınıftakiler on dakika önce Yeşil vadiye gidecegini gelen olursa oraya göndermemi söyledi." dedi

Teşekkür edip merdivenlere doğru yürümeye başladım. O sırada Meryemi aramak için telefonu elime aldım ki sessizde olan telefonum titriyordu. Hemen kulağıma götürüp cevapladım. Ve merdivenleri seri bir şeklide inmeye devam ettim.

" Meryem, bende tam seni arayacaktım. Neden yeşil vadiye gittiniz ve neden kimse bana haber vermiyor." dedim

"Kızım sabah sana mesaj attım hoca dersi orda yapalım diyor, diye ama cevap vermedin bende nasılsa görürsün diye bidaha aramadım. Hadi gel vadide çardakta oturuyoruz." dedi tamam deyip kapattım telefonu.

Vardır Bir Hayır (Tamamlandı) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin