St. Death High: Lawless Gangsters

Chapter 5: Mistress Order

Mistress Order
CROSS

PAGKA-KALAG SA AKIN ng mga lalaki kanina ay mabilis akong tumakbo paaliis without looking back again. Nag-mukha akong mahina, I know, but I had to look like one to succeed with my plans. I guess, this is a real bad day.

Hingal na hingal ako habang tinatakbo ang direksyon ng open field. Sobrang dami pa ng mga estudyanteng muntik ko nang makabanggaan na pawang nagsasaya dahil hindi sila ang napili ngayong buwan.

So, fucking lucky.

It kinda made me bitter. Galit ba si God sa akin at sinalo ko ang lahat ng kamalasan sa araw na 'to? If that's a yes-siguradong napakasama ko. But who cares-anyway?

Tsk.

Nagpatuloy ako sa pagtakbo ng hindi inaalintana ang itsura ko. My disguise is all waterproof. I mean, the cosmetics I used. Tumatagaktak na rin ang pawis sa noo ko kaya parang natutunaw na plastic na ang itsura nito. I'm sure-I'm ugly as fuck right now. I don't need proof. That's no doubt.

Thankful lang ako dahil wala ni isa sa mga lalaki kanina na bumasag ng salamin ko. That's the masterpiece of my disguise. Though, I have slight bruises and wounds from my arms to wrist because of the 'struggling' part earlier.

I'm used to pain and the feeling of it that's why I can ignored it completely. Nang nasa ordinaryong school pa ako ay mas malalang damages pa ang nakukuha ko dito. It's not because I'm weak but I let my enemy hurt me first until I'm bleeding before beating the shit out of them.

Ang tawag don, PAGBIGYAN.

They're nothing comprare to me so why don't give them a chance? Para man lang sana may tyansa silang manalo sa akin kahit papaano? Di ba?

Napatigil ako sa pagtakbo nang pwersahan ng bilang may dalawang pares ng kamay ang humablot sa magkabilang braso ko.

Inis akong napabaling sa kung sino mang hangal na pumigil sa akin at nakalimutang nerd pala ako. I immediately froze from my spot and put my facade on.

Muntikan na.

"Where have you gone-kanina ka pa namin hinahanap?!"

"God-we thought-someone abducted you! We're so worried!!!"

Ugh, this weakling bitches...

"H-ha?"

Wala akong alam na pwedeng sabihin kaya wag kayo! Ganyan talaga yan. Wag nang umangal.

"Geez, Crisan. How can you be this cool with your situation? You're impossible." Banat pa ni Natasha. Gusto ko siyang sungitan ora mismo pero hindi ito ang tamang oras para doon. Kailangan ko pang maghintay.

So there...

Kinamot ko nalang aking ulo para magmukhang hesitant saka nagfake ng malungkot na facial expression bago sumagot.

"Pasensya na... Ang... ang totoo niyan k-kinakabahan ako. I... I heard my name. Am I the one-"

"Yes!" Hanna cut me off before I finish a sentense. Konti-konti nalang talaga at bibinggo na ang dalawang ito sa akin ng dahil sa kabastusan. Ni hindi ko pa nga natatapos ang sasabihin ko at nagsasalita na sila kaagad.