One Shots With One Direction (Greek)

"Forever" {Harry Styles}

Η νύχτα έπεσε πάνω από την μεγαλούπολη, νανουρίζοντας γλυκά τα μικρά παιδιά και προσκαλώντας τα μεγαλύτερα να περάσουν αυτό το βράδυ σαν να 'ταν το τελευταίο τους. Αυτό έβλεπε η Έλενα από το παράθυρό της, τον κόσμο να ξεχειλίζει από χαρά και ο δικός της να καταστρέφεται δευτερόλεπτο στο δευτερόλεπτο.

Το κινητό της χτύπησε για χιλιοστή φορά σήμερα. Δεν έκανε τον κόπο να δει ποιος ήταν...ήξερε ότι ήταν εκείνος... Ο τύπος είχε πολύ θράσος να την παίρνει τηλέφωνο μετά από όλα όσα συνέβησαν.. Κοίταξε την φωτογραφία που ήταν κολλημένη στον τοίχο που έδειχνε την ίδια και την Φαίη, αυτό το φίδι που της το 'παίζε και κολλητή της, αγκαλιασμένες. Ξεκόλλησε την φωτογραφία απ 'τον τοίχο,την πήρε στα χέρια και την έσκισε στα δύο αφήνοντας τα δάκρυα που κρατούσε ελεύθερα να τρέξουν στα μάγουλά της. Πήρε το κομμάτι με την Φαίη και τότε θυμήθηκε... θυμήθηκε την στιγμή που όλος της ο κόσμος κατέρρευσε...

Είχε επέτειο με το αγόρι της 6 μήνες και αποφάσισε να του κάνει έκπληξη στο διαμέρισμά του -πόσο ανόητη ιδέα-. Έβαλε το κλειδί στη κλειδαριά και το γύρισε με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Άνοιξε την πόρτα και είδε τον Harry και την Φαίη σε απόσταση αναπνοής. Προσπαθούσε να συνειδητοποιήσει την κατάσταση. "Το αγόρι μου με την καλύτερη μου φίλη!" επαναλάμβανε συνέχεια στον εαυτό της για να το συνειδητοποιήσει.

Καθώς τα θυμόνταν όλα αυτά,μέσα στα δάκρυά της, ένα ειρωνικό χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό της Έλενας σκεπτόμενη την αντίδραση του Harry. "Δεν είναι αυτό που νομίζεις" της είχε πει. Τι αναμενόμενη-φτηνή απάντηση. Δεν ήταν αυτός που ερωτεύτηκε. Δεν ήταν εκείνο το ρομαντικό αγόρι που έβλεπαν μαζί τον Τιτανικό και μοιράζονταν τα κουτιά με τα χαρτομάντιλα...δεν ήταν εκείνο το γλυκό αγόρι που σκαρφίζονταν στιχάκια και της τα αφιέρωνε...δεν ήταν εκείνο το ντροπαλό αγόρι που λέξη δεν μπορούσε να πει στην πρώτη τους συνάντηση. Η επόμενη ανάμνησή της την πλήγωσε..την πλήγωνε να θυμάται τις ευτυχισμένες τους στιγμές, αλλά το 'κανε..

Παρασκευή βράδυ στο γειτονικό bar τα μάτια της καρφώθηκαν σε ένα ζευγάρι πράσινων σμαραγδένιων ματιών,τα οποία την πλησίαζαν όλο και πιο πολύ. Ένα αγόρι με μαγευτικά σγουρά μαλλιά κάθισε δίπλα της. Ήταν πολύ αγχωμένος και δεν ήξερε πως να αρχίσει συζήτηση και αυτή απλά καθόταν εκεί και τον κοιτούσε με τα μεθυστικά καστανά μάτια της. Τελικά,το αγόρι πήρε μια χαρτοπετσέτα από το τραπέζι,έβγαλε ένα στυλό,έγραψε "Γεια! Είμαι ο Harry" και της το 'έδωσε. Αυτή του χαμογέλασε και εκείνος της ανταπέδωσε το ίδιο αξιολάτρευτο χαμόγελο."Γεια! Έλενα. Χάρηκα!" του 'έγραψε πίσω. Έτσι κύλισε η βραδιά,μιλούσαν με χαρτάκια. Προς το τέλος της νύχτας της έγραψε "Νομίζω ότι μ' αρέσεις " "Θα λες το ίδιο αύριο το πρωί?" του 'γραψε πίσω εκείνη με δυσπιστία. "Έλενα, θα σ' αγαπώ για τώρα και για ΠΑΝΤΑ! Θα σ' αγαπώ περισσότερο από σήμερα άλλα λιγότερο από αύριο.. Δεν θα σε πληγώσω ΠΟΤΕ!"