Chapter 7

5 0 0
                                    

"P-paano nangyare 'yun?"si leonardo.

"Ipinagsundo sila ng aking ama pati ang ama ni juanito"si carmellita.

"Totoo ba 'to binibining proserpina?mahal ko?"si leonardo

Ha?mahal ko?yuckkk!

"Oo"ako.

"Nasaktan mo'ko ng todo,akala ko ba ako lamang ang mahal mo"si leonardo.

Anong ikaw lang?sarap sapakin nito.

"Hindi kita mahal"ako.

Dahil sa sinabi ko ay bigla nalang umalis si leonardo naks pa walk-out.

"Grabe ang eksena kanina,ang haba ng 'yong buhok kapatid"pang-aasar ni isabella.

Natawa si ina.

"Napakaganda naman talaga ng aking anak"sabi pa nito.

"Buti nalang at dumating ka juanito"si ama.

Ngumiti lang si juanito.

"May lakad ba kayo ng binibini?"si ama

"Gusto ko po sana s'yang ipaalam ulit na isama s'ya sa bayan"si juanito.

"Walang problema anastacio"si ama.

Nung matapos kami kumain ay umalis na din kami agad ni juanito.

Exciteeeeed na'kooo.

"Ihatid mo ulit s'ya bago magtakip silim"si ama.

"Masusunod po"si juanito.

Nung makarating kami sa bayan ay pumasok agad ako silid ensayohan.

Nandun nga sila pero may apat na babae silang kasama.

"Binibining proserpinaaa!"si abenita sabay yakap sa'kin

"Bumalik ka binibini"si niko.


"Sinong kasama mo?"tanong ni ricardo.

"Si ginoong juanito"ako.

"Nasaan si ginoong anastacio?"sabi ng isang babae.

"Nasa labas,kausap sina inang rita"ako.

"Ganun ba?ikaw?anong ginagawa mo rito?"tanong n'ya ulit.

Aba?

"Krismina!"pagsuway sa kan'ya ni lorna.

"Wala akong ginagawang masama"si krismina.

"Gan'yan ba mag-trato ng bisita?"si lorna.

"Bisita pala s'ya akala ko'y naligaw lamang"

Aba sumusobra na s'ya ah!

"Andyan na pala si ginoong juanito"si jose.

"Magandang tanghali sa'nyo"

"Ginoong anastacio"bigla nalang lumapit si krismina dito.

Woah?

"Magandang tanghali binibini"bati ni anastacio rito.

"Magandang tanghali din ginoo"si krismina.

Napaupo nalang ako.

"Kristina?anong ginagawa n'yo rito?"si juanito.

"Napadalaw lang"walang ganang sagot nito.

Feeling ko mga maaarte 'to.

"Tara na't mag ensayo"pag yaya ni juanito.

Hindi ko nalang inisip ang mga babaeng yun.

Lumipas ang ilang araw at ganun lang ang ginawa namin ni juanito ang pumunta sa bayan.

Mahigit isang buwan na ako dito sa sinaunang panahon,nami-miss ko na ang pamilya ko,especially my mom.

Sa mahigit isang buwan na 'yun ay mas lalo kong narealize na di ko dapat ginaganun lang ang subject na ap.

At ang mas nakakatakot pa nito ay nahuhulog na'ko kay juanito.

Ngunit isang araw habang nasa bayan kami at nageensayo ay may isang babae ang dumating.

"Magandang tanghali!"biglang sigaw ng isang babae.

"M-marisa?"ang lahat.

"Nakaabala ba ako?"s'ya.

Marisa?'to yung kinuwento ni juanito sa'kin.

"Hindi marisaa!"si anastacia.

"Mabuti naman,magandang tanghali juanito"

Tiningnan ko si juanito,walang bahid ng kung anong reaction ang mukha n'ya.

"Magandang tanghali"si juanito.

Di ko alam pero parang nasasaktan ako.

"S'ya ba ang 'yong mapapangasawa?"si marisa

"S'ya nga"si juanito.

"Masaya ako para sa'nyo"s'ya.

Napatingin sya sa'kin.

"Ako si marisa"pakilala n'ya.

"Proserpina"ako.

Di ko alam kung anong nararamdaman ko ngayon!

"Bumalik tayo sa page-ensayo"si juanito.

Nagulat ako dahil tumabi si marisa kay juanito.

"Atin cu pong singsing

Metung yang timpukan

Amma ke iti

King, indung, ibatan

sangkan keng nininup--"

Hanggang sa natapos na ang aming ensayo.

"Juanito,mauuna na'ko"ako.

"Ihahatid kita binibining proserpina"

"Ayos lang ako,kaya ko"

"Ngunit magagalit ang 'yong ama"si juanito.

Ngumiti ako"spend your time with her"ako sabay alis.

Alam kong di n'ya alam ang ibigsabihin nun.

PanaginipWhere stories live. Discover now