Purple Pink Vs. A.T.G- Story About True Friendship (Short Story)

Chapter 1

Eto na yung Chapter 1 ^_^

Nakakaisip na ko ng mga masasayang chapters ngaun :")) yeay! Achievement.

~~~~~~

Jikang's POV:

Sa School Canteen

Pinuntahan ko agad ang members ko, tuwing break lang kasi kami nagkikita eh. Magkakaiba kasi kami ng room diba?

Ako Grade 10, Si Jinhye at Hyojae Grade 9 at si Sooyoung naman Grade 8.

(a/n: yung grading system po nila ay binase ko sa K-12 grading system :D)

"Uy! Si Jikang!" Biglang sigaw ni Hyojae nang makita nila ako na papalapit sa kanila.

"Hey guys!!" Bati ko sa kanila.

"So? Practice tau later?" Tanong ko sakanila.

"Available ako!" Sigaw ni Sooyoung.

"Ako din!"  Sagot ni Hyojae.

Si Jinhye naman parang nagiisip pa kung sasama.

"It's okay Jinhye, tell us, anong problema? Bakit parang ayaw mo sumama?" Malumanay na tanong ni Sooyoung.

Kami naman ni Hyojae, nagaabang lang ng sagot niya.

"My grandfather died." Malungkot na sagot neto.

Sa pagkakaalam ko, lolo niya ang nagalaga sa kanya simula pagkabata niya. Kasi ang mommy at daddy niya parehong nagabroad, 1 year old palang siya nun.

"Does it mean that you're not going to practice for a long time?" Tanong ni Hyojae. Nagnod lang si Jinhye.

Syempre malungkot kami kasi hindi makakapagpractice si Jinhye, pero syempre nalulungkot din kami kasi bestfriend namin siya.

"I'm sorry guys." Biglang sabi ni Jinhye.

"Don't be Jinhye. It's not your fault." Sabi ko sakanya. I just want to comfort her.

********

Practice Room

"Nakakalungkot naman." Biglang sabi ni Hyojae habang nagpapractice.

Well, tama siya, mahirap talaga magpractice ng hindi kayo buo.

"I'm losing hope."  Biglang sabi ni Sooyoung.

"Why?" Tanong ko sakanya.

"It's impossible Jikang! So impossible! Tingin mo ba? Makakapagpractice si Jinhye?"  Tumaas ang boses niya at parang naiinis na siya pero hindi pa rin ako nagsalita at hinayaan ko siyang sabihin ang lahat ng gusto niya, habang si hyojae umiiyak sa tabi.

"Hindi diba? Ngaun sabihin mo sakin! Malalagpasan ba natin to? Ha?!"  Umupo siya sa tabi ng water dispenser ng practice room namin.

Naiintindihan ko siya, sanay na ko sa kanya, sa grupo namin siya ang pinakamabilis mawalan ng pag-asa, si Hyojae naman ang pinakaemotional, pero siya rin naman ang pinakamasayahin, si Jinhye naman ang pinakatalented at pinakamarami ang pinagdadaanan sa buhay, to think na mas bata siya sakin pero mas marami siyang problema kesa sakin, at ako naman ang pinaka-optimistic, I always give hope to them, kahit na minsan nawawalan na din ako ng pag-asa, pero di ko pinapahalata.

Mahabang katahimikan din ang pumagitan samin, ako nakatingin sa phone ko, si Sooyoung naman nakatulala tapos si Hyojae nakanap. 

Hanggang binasag ni Hyojae ang katahimikan, tumayo siya sa kinauupuan niya at pinunasan ang luha niya tapos tumayo siya sa harap ng salamin.

"Don't lose hope Sooyoung, ang sabi sakin ng mama ko, kung iisipin mong mahirap, lalo ka lang mahihirapan, at sabi din ng mama ko, ang inumpisahan, kelangang tapusin."  Eto ang gusto ko kay Hyojae, minsan siya rin ang nagpapatatag sa grupo.

Tumayo na din si Sooyoung at nakangiti siya, ipiplay ko na sana ang music ng biglang may nagsalita.

"But you mother is dead right?"  Si Sab, ang leader ng Purple Pink.

Natahimik si Hyojae, inakbayan ko siya dahil alam kong ayaw niyang marinig ang mga bagay na tungkol sa mama niya.

"Right? Hay! Hyojae, can you please stop talking about your mom?" Payabang na sabi neto.

Bumitaw si Hyojae sa pagkakaakbay ko, pasugod na siya nang hawakan ko ulit siya, alam kong siya ang pinakapalaban samin pero hindi ito ang tamang oras.

"Hindi ba't ako dapat ang magsabi sayo nyan? Ha? Can you please stop talking about my mom?! I know she's dead, and you don't have to tell it to me anymore, so can you please leave us alone! And mind your own business!"  BOOM PANES!! Wahahaha! Basag siya eh xD sorry guys :v

Lumabas na si Sab ng practice room.

"Nice Hyojae!! Alam mo bilib na talaga ako sayo! Wahahaha!" Biglang comment ni Sooyoung! Hay salamat! Okay na kami ngayon.

Nakabuo na kami ng dance steps pero kalahati pa lang, kasi ang choreographers talaga namin ay si Hyojae at Jinhye, pero dahil magisa lang si Hyojae, medyo napagod na din siya kaya nagdecide na kaming umuwi na lang.

******

Dahil magkapitbahay lang kami ni Hyojae, hinatid na namin si Sooyoung sa bahay nila dahil medyo gabi na din. Tapos sumakay na kami ng bus.

"Jikang? Tingin mo ba magagawa natin to?"  Tanong ni Hyojae na halatang napagod talaga siya.

"Oo naman! Basta ipahinga mo yang boses mo kasi live tayong kakanta."  Nagsmile lang siya at nagpahinga ng konti.

Nang makauwi ako, una kong binuksan ang facebook ko at nakita ang status ni Sab.

~~~~~~~~~

Pabitin muna!! Hahahaha!!

Hopyalikeit guys!! ^___^

-AteLulu