SENİ YAZABİLİR MİYİM ?

6. Bölüm

Bence en son attığım laftan sonra şarkı kısmı onu yumşatmıştır. Lütfen yumşatmış olsun. Yani sonuçta bende haklıyım bir yerde, sinirimi bozup duruyor.

Neyse en fazla kabul etmez etmezse ben de gizlice kullanırım.

Ama bu fikir göründüğü kadar güzel durmuyor sanki. Evet, kesinlikle öyle. Saçma sapan şeyler düşünme be kızım kendine gel. Bir silkelen falan yani. Neyse ben yazmaya devam edeyim.

İnsan her şeyden önce, sevmeyi öğrenmeli. Güzel sevmeyi, içinden sevmeyi... Ama önce sevmeyi bilmeli insan...

Sevginin ne demek olduğunu bilmeli. Fedakarlığı bilmeli mesela... Aşk için yapılan fedakarlığı. Sen kendinden fedakarlık yapabilir misin aşkın için ?

O yaptı, kendini aşkı uğruna feda etti. Ama olacakları değiştirmedi... Değiştiremedi. Oysa hastahanede duyduğu anda karar vermişti, sevdiği uğruna ölmeyi.

Beyaz hastane duvarları nasıl bu kadar karanlık olabilirdi. Zifri karanlık dedikleri bu muydu ? İki evlatta ölmüştü...

Ama sevgileri başka bir boyutta devam ediyordu. Sonsuz olan hayatta.

Çünkü yakıştıramadı Eda kendine sevdiği onun uğruna ölürken kendinin yaşamasını. Gitti sevdiğinin peşinden. Ama bilmiyordular, bilemezdiler, nasıl bir lanet onların üzerine durduğunu.

Tanrı onların aşklarını, ölümsüz kıldı ama Ali bundan sonra ki hayatına bir kuş olarak. Eda ise kelebek olarak sürdürecekti. Her şeye ramen birbirlerini bulabilirlerse ğer bu lanet son bulacaktı...'

Kısa bir tanıtım yazdım. Tatlı bir tanıtım olmuştu bence, güzeldi yani. Geriye kalan tek şey Yusuf'un teklifimi kabul etmesi kalmıştı. Derken bildirim sesi geldi. Bildirime baktığımda Reynmen mesaj atmış.

Reynmen : Bana kitabın adını söyler misin ?

BirKüçükYazarcık : Malesef hayır. Söylemem, söyleyemem. Zaten kabul etmiceksinanlaadığım kadarı ile ben gibip başka karakter arayayım.

Reynmen : Peki. Zorlamayacağım. Ama bana biraz daha zaman ver. Cidden yani biraz zamana ihtiyaçım var adını bile bilmiyorum. Küçük Yazarcık Hanım.

BirKüçükYazarcık : Sen de haklısın Reynmen. Ama benim de zamanım kısıtlı, bir çok okuyucum var benim bu kitabı yayımlamamı iple çekiyor. Sen de beni anla. Şey gibi düşün sen youtube video atmadığında takipçilerinin sana olan tavrı gibi. Aynı şey inan bana.

Reynmen : Anladım, yani anlıyorum. O zaman sen yazmaya başla. Ama o kitabı nerede yayımlayacaksın onu anlamadım.

BirKüçükYazarcık : Kabul ediyor musun ? Gerçekten, çok mutlu oldum. Neyse şey Wattpad belki bilmiyorsundur ama yani istersen oradan takip edebilirsin. Sen bana hesap açtığında yaz.

***

Nereye kayboldu şimdi bu çocuk. Bir an da kaybolmak nereden çıktı şimdi. Kendi bilir ben 2. Tanıtımı yazayım en iyisi. Niyetlenmeye kalmadan yine bildirim geldi.

Reynmen : Açtım Wattpad hesabı. Adıda sizofreyn. Başka ne yapmam gerekiyor.

BirKüçükYazarcık : Şimdi sadece beni bekle. Ben sana istek atarım zaten. Ki adımıda öğrenceksin artık. Bu hoş olmadı. Anonim yazar olmak güzeldi.

Reynmen : Tamam. Bekliyorum, ve eğer yazdığın başka kitaplar varsa onları da okuyacağım. Merak ediyorum. Nasıl bir kaleminin olduğunu.

BirKüçükYazarcık : Berbat, bir kalemim var bence ama yine de sen bilirsin. Bekle, şimdi Wattpad şeysinden.

İnstagram'dan çıktım. Wattpad'e girdim. Bir sürü hesap arasında onu bulmuştum. Çünkü yeni açılan tek hesap oydu. Takip ettim. Buhtemelen birazdan Gecegüneşi sizi takip etmeye başladı diye bir bildirim gelecek.

Wattpad'den çıktım. Sonra Reynmen'e yazdım.

BirKüçükYazarcık : Takip ettim. Ordan kitabı takip edebilirsin.

Reynmen : Gecegüneşi sen misin ?

BirKüçükYazarcık : Evet, benim.

Bir kaç dakika sonra Wattpad'den bildirim geldi 'sizofreyn sizi takip etmeye başladı' bildirimi geldi.

Bölüm biraz geç geldi. Üzgünüm umarım beklediğinize değecek bir bölüm olmuştur. Sizleri seviyorum. Neyse şey yapmayacağım klasik şeyler hiç bana göre değil. Ama siz yine de bir yorum ve vote şey ederseniz çok mutlu olurum yani.