GEÇMİŞTEKİ GELECEK

Bölüm 3

Okulun bahçesinde onlari gördüğümde birden sasirdim. Ne oluyordu burada ? İkisinin arasında ne olabilirdi ? Hic kimseye bisey söylemeden okulun merdivenlerinden sinifima ciktim. Hala aklimda bir sürü soru işareti vardi. Neden bu kadar çok düşünüp kafaya taktigimi anlamiyordum tek yapmak istediğim eve gidip ablamla konusmakti.

Eve geldiğimde ablam mutfakta birisiyle oturmuş konusuyordu. Kim olduğunu merak edip kapiyi actigimda karsimda Sereni gördüm. Resmen sinirlenmistim hic belli etmeden üzerimi değiştirip yanlarına gittim. Anlatmaya basladim. "Okulda emre diye bir üst sinifta çocuk var resmen bakisiyoruz daha hic konusmasakta neden böyle oldu bilmiyorum ama galiba ondan hoslaniyorum dedim". Aslinda ondan tam olarak hoslaniyorum diyemem sadece bakislari o kadar derindi ki çok etkilendim ve devamli onu görmek istiyordum. Seren birden bire " ben Emreyle yakin arkadasim onunla senin arani yapabilirim tabi istersen dedi biraz pic bir çocuk okuldaki kizlarin çoğu ona asik asiliyorlar ama yinede sansimizi deniyebiliriz dedi". Sasirmistim çünkü ondan boyle bisey beklemiyordum. Çok yakinlardi farklı bi yakinlik gibi.

Cerenle görüşmeye gittiğimde onu ne kadar ozledigimi anladim beni yari yolda birakmayan tek insan canim arkadasim nasil sıkı sıkı sarildim ve tabikide Emreyle Serenide anlattim ona. Bana tepkisi "tabi kide öyle bisey yoktur buse bide gidip hoslaniyorum demissin öyle bisey varsa bile artik aralarında bisey olmaz "dedi. İçim rahatlamisti tabi ki onun söyledikleri benim için önemliydi.

Haftasonunu evimde emrenin sosyal aglardaki hesaplarına bakarak geçirdim diyebilirim. Bi tane bile tek basina olan fotografi yok hepsi kizlarla ya hepsi. Kendimi bi kiskancligin içinde buldum bunu yapmamam gerekiyordu sonuçta daha bi kere bile konusmamistik. Kendime gelmek gerekiyordu. Bu düşüncelerle onun profilinde gezerken birden bir bildirim geldi "Emre Demir size arkadaşlık isteği gonderdi " gözlerime inanamadim demekki Seren gerçekten sucsuzdu ve olaya el atmisti bile. Kizin gunahini boşu boşuna aldim diye düşünürken bi bildirim daha "bir yeni mesaj" bilin bakalim kimden ? Emree ! Naber yazmis bu naber bile çok önemliydi benim icin. Konusma uzasin diye napicagimi sasirdim bi yandan yakin bi yandan uzak konusuyordu. Tabi ki ilk günden yakin olmasini bekleyemeyiz ama yinede ilk adimi onun atmis olması beni mutlu etmişti.

Haftanin basi okulun ilk günü ayni okulda olmak her dakika görebilme ihtimali insani resmen heyecandan karnina agrilar girmesine midesinin bulanmasina ve yemek yiyememesine sebep olabilir. Neden beni bu kadar etkilediğini bilmiyorum. Diğer erkeklerden çok ta bi farki yoktu. Ve çokta ilgi duyulan biriydi aslında bu berbat bisey yanı 5 dakikadan fazla bos kalmiyor muhakkak yanini doldurucak yellozlar var. Her okulda olduğu gibi.

Kendimden geç olsa da bahsetmek gerekirse uzun sacli uzun boylu yani ortalamanın üstünde uzun bi boyum var. Bu bazen sorun yaratsada halimden memnunum Serenden öğrendiğim şey Emrenin uzun sacli kizlari beğenmesi. Evet çoğu kizlarin zaten saci uzun benimki belki bi tik daha uzun diğerlerine gore. Artik diğer dikkatimi çeken şey yanindaki kizlarin sacinin uzun olup olmamasiydi. Galiba deliriyorum diye düşündüm kendi kendime ama eminim yoğun duygular hissettiğiniz kişilerde sizde bunlari yaptiniz.

O gün tek bi mesaj bile atmamisti. Neden diye düşündüm neden atmadi. Yani atmasi gerekmiyordu ama atmaliydi... Ve o gece bir tek mesaj bile atmadi...

Ablamla eski fotoğraflara bakarken onun sinifinda onun arkadaşlarıyla sanirim ilkokul birinci sinifta cektirdigimiz bir fotoğraf var. Benim yanimda onun bir arkadasi. Uzun zamandir fotoğraflara bakmiyorduk. Ve küçük çocuğun simasi bana o kadar tanidik geldi ki. Evet tahmin ettiğiniz gibi o Emreydi. İnanamadim resmen küçüklük fotografi elimdeydi ve biz yanyanaydik. Elime telefonu aldigim gibi hiç düşünmeden Emreye yazdim. Anlattiklarimi duyunca oda sasirdi. Ve o fotografi okula goturmemi yarin ona bakicagini söyledi. Sanki çok büyük birseymis gibi ki o zaman çok büyük geliyordu saclarimi yarin nasil yapsam diye düşünmeye basladim.

Sabah olduğunda cantama ilk koyduğum şey fotografti. Tabi ki onu unutmamistim. Yani bu bizim yuzyuze ilk konusmamiz olabilirdi. Okuldayken her an mesaj aticak umuduyla dersleri dinlemeden telefonumla ugrasiyordum ve beklenen mesaj geldi tenefuste asagiya in fotografi merak ediyorum. Çok ciddi bir mesajdi ama  farkında değildim. Zil caldiginda asagi indim kosa kosa. Okulun bahçesinin ortasında onu gördüm yanina doğru giderken "Emre sevgiliiim" diye bir ses duydum. Sese doğru döndüğümde "iste bu olmamaliydi " dedim sesim kisilarak.