Sabırsızlıkla bekleyen arkadaşları daha fazla bekletmemek adına yazıyorum bu bölüm kısa olabilir ama idare edin canlarım sizleri seviyorum :*
Merdivende öylece kala kalmıştım sesini duyunca bana yaklaşıyordu git gide ayak sesleri daha yakından geliyordu. Nefesini ensemde hissettiğimde korkuyordum arkama dönmeye korkuyordum.
" saat diyorum 4.30 " dedi.
" Saati sorduğumu hatırlamıyorum saatden haberim var. Uykum var iyi geceler." diyip bir basamak çıkabildim sadece.
Saçımın dipleri ölesiye ağrıyordu. Aşağıya sürüklenmeye başladım.
" Aaaa saçıım" diye inlemiştim.
Salona doğru sürüklüyordu kafamda hiç birşey yoktu hepsi silinmişti şu durumda hiç birşey düşünemiyordum. Sadece acı hissediyorum.
" Bıraaaak " diye bağırıyordum çırpınıyordum nafile.
Salonun ortasına kadar getirip beni itti yere kapaklanmıştım. Saçlarım gözümn önüne gelmişti. Deniz'den bir kez daha nefret edip tiksinmiştim. Bana değersiz bir eşya gibi davranması içimdeki ateşi daha da ateşliyordu.
" Kıyafetin... Kokuuun.." dedi. Yerden kalktım öfkeden içim dolup taşıyordu. Ona düşmanımmışcasına tüm öfkemle bakıyordum.
O ise karşımda sinirle bana bakıyordu. Ona yaklaştım dibine girdim.
" Senden nefret ediyorum." dedim gözlerinin içine bakıyordum doğrudan duygularımı bende belli etmeyecektim.
" Sürtüklerin kadar olabildim mi karın olamam ama sürtüklerine benzeyebilirim. Yakışmış mı bana ?"
" Sen yattığım o***bular kadar bile olamazsın." dediğinde tokatı basmıştım.
Canımı çok yakmıştı. Ardından onun attığı tokatla yere serilmiştim.
" Üstündekiler kimin Melis! Bu koku kime ait! Can'a mı yoksa başka birine mi tanımıyormusun bile adamı haa ?"
Dudağım patlamıştı. Dişim dilimi kesmişti kan akıyordu ağzımdan. Dudağımla ilgileneirken kükreyişiyle titredim. Ayağa kalktım.
" Konuşsana susma!"
" Lanet olsun sen bu musun bu muydun ?"
Bağırmaları beni şoka sokmuştu ev inliyodu kendimde değildim sanki sesi uğultuya dönüyordu. İçimde dinmek bilmeyen patlayan bir duygu vardı. Daha fazla susmayacakdım. Ayağa kalkıp karşısına dikildim direk gözlerine bakıyordum gülümsedim.
" Yarattığınız kıza merhaba de kocacım." diyip omuz atıp yanından ayrıldım yukarı yavaş yavaş çıkıyordum.
Kolumda ki elle tekrar irkildim.
" Gene mi ? Beni sürüklemekden ne zaman vazgeçeceksiniz?" diyip kolumu silktim ama kolumu kurtaramadım.
" Bıraksana!"
Odasına sürükleyip banyoya götürmüştü.
Üstümdeki tişörtü yırtmıştı sadece siyah sütyenim kalmıştı. Ne yapmaya çalıştığını idrak etmeye çalışırken bir tarafdanda ona bağırıyordum.
" Ne yaptığını sanıyorsun! "
" Bırak beni !"
" Manyakmısın?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Psikopat kocam
Teen Fiction"-Mış..." gibi yaptım ben hep; Güçlüy-müş gibi Canı hiç yanmaz-mış gibi, Ve hep Yaşıyor-muş gibi!"
