𝐼'𝑀 𝐻𝐸𝑅𝐸 - Jjk+ Myg ✔

🍥

Jungkook

- Hyung tamam ağlama ㅋㅋ Üstüm başım salya sümük oldu bak ıyy.

- Ü..üzgünüm.. mendilin var mı ?

- Şakaydı şakaydı gel buraya. Hemen de ciddiye alıyor.

- *hıck*

- Seni koca bebek. Gideceğimi duyunca ne hale geldiğine de bir bak. Normalde olsa Jongkook omoromdo doğolson soktor got derdin.

- Kapa çeneni.

- Tamam tamam sustum.

- Bir daha sakın... b..beni böyle korkutma tamam mı ?! Yoksa senin derini yü-

- Derimi yüzer ve beni baş aşağı tavana bağlarsın evet. Hep aynı tehdit hyung.

Hyungum biz onunla Taehyung'un hesabı üzerinden konuştuktan hemen sonra Taehyung'a deli gibi yalvarmış ve onu bir şekilde yanında kalmam için ikna etmişti. Tanrım onu ilk kez bu kadar çaresiz ve korkmuş görüyordum. Taehyung'un onayını da alır almaz evine doğru yola çıkmış ve beni bahçede görür görmez sarılmış ve içi çıkana kadar ağlamıştı. Her ne kadar Yoongi beni gördüğü anda üzerime uçarcasına atladığında kısa çaplı bir kalp krizi geçirsem de daha sonra onu teselli edebilmek için kendime gelmiştim. Şimdi ise yolun ortasında birbirimize sarılmış öylece duruyorduk. Yoldan geçip gidenler hakkımızda ne düşünüyordu acaba ?

- Hyung bak gözlerin kızaracak ağlamaktan, ağlamasan art-

Ve işte o an kalbimi durdurduran o olay gerçekleşmişti. Yoongi ben cümlemi bitirmeden başını göğsümden çekmiş ve parmak ucuna gelip hızlıca dudaklarıma kapanmıştı. Gözlerim yaptığı şeyin şokuyla büyüdü ve kalbim haddinden fazla hızlı atmaya başladı.

- Hey Jungkook eşyalarını ald- OW NAPIYORSUNUZ SİZ

Şansıma tüküreyim.

Yoongi Taehyung'un sesini duyar duymaz benden ayrılmış ve aceleyle geriye çekilmişti ama tabiki bunun için geç kalmıştık. Ben ise kalbimin nabız atış sesini resmen her hücremde hissediyordum. Yerimden bile kıpırdayamamıştım.

- H..hiçbir şey.

Gözlerimi Yoongi'ye çevirdim. Bunu dedikten sonra dudaklarını gergince kemirmeye başlamıştı. Emindim ki o da yaptığı şeyin şokundaydı. Ama ben daha çok öpücüğünün yarım kalmış olmasına üzülmüştüm.

- Ayakta yiyişmeyi kesin de Jungkook'un valizini alalım haydi.

- Ah ben o valizi taşıyabileceğimi pek sanmıyorum. O şey boyumdan büyük.

- Bu konuda haklısın Yoongi.

- Sen bana kısa mı dedin az önce bücü-

- Tamam tamam ben alırım valizimi sakinleşin.

- Önce o başlattı ben masumum. Bu arada neden valiz alıyorsun sen ?

- Aaa seninle geliyorum ya ?

- Tamam da neden valiz alıyorsun tam iki- a dur bekle iki üç dört tane ?

- Yoongi hyung sanırım bizi doğru düzgün anlayamadı.

- Hyung binanıza taşınıyorum seninle yan yana  yaşayacağım. Yani tamamen seninle geliyorum.

- A... anlıyorum.

Yüzü cümlesi bittikten sonra hafifçe pembeleşmişti. Elimde olmadan ona bakarak gülümsedim. Neredeyse her zaman mesajlaşan ve birbirimizin yüzünü fazla görmeyen iki kişi olarak bu birbirimizi canlı olarak gördüğümüz nadir zamanlardandı. Yoongi mesajlaşırken ki soğuk yazı dilinin aksine gerçekte aslında konuşurken sık sık gözlerini kaçırıyor veya diliyle dudaklarını ıslatıyordu. Ayrıca boyunun da benden kısa olduğunu söylemiş miydim.

- Y..yani sen benim yanıma taşınıyorsun. Benimle aynı daireye mi yoksa komşu falan mı olacağız ?

- Aslında yan dairene taşınmayı planlıyordum çünkü benimle aynı yerde yaşamak seni biraz daha sıkıntıya sokabilir belki diye düşünüyord-

- Ah aslında ımm.. yanıma gelsen sanırım daha iyi olur ha ? Ayrıce ev için kira ödemene ne falan gerek var değil mi ?

- Hyung benimle beraber mi yaşamak istiyorsun ?

- Aish şunun keşke bir de bokunu çıkarmasan-

- Tamam o zaman madem öyle diyorsun. Sen ne dersin Taehyung ?

- Ben sizin işinize karışmıyorum ne yaparsanız yapın.