World's Strongest

Kabanata Otso

"Maligayang pagbabalik, Sylvia"

"Salamat po, Ama"

Nang sa dahil masaya ang kanilang pagkikita, hindi ko nalang sila ginulo at tumayo nalang sa likod nang tahimik.

"Ikaw!"

Nang bigla akong tinawag nang tatay ni Sylvia.

"Bakit po?"

"Gusto kitang makalaban... Kapag natalo mo lang ako saka ko tuluyang ibibigay sa iyo ang anak ko!"

"Pft... Sige, ngayon na"

"Huh?"

Bigla ko siyang sinugod at sinipa pataas.

Lumipad naman ang katawan niya papuntang himpapawid.

Kaagad din itong bumagsak at naging dahilan nang pagkakaroon nang malaking butas sa lupa.

"Ha! Magaling kang bata ka! Ngayon, ibinibigay ko na sa iyo ang anak ko!"

"S-Salamat"

Lumapit naman sa akin si Sylvia.

"P-Pasensya ka na Dan... Hindi lang talaga maiwasan ni Ama na makipaglaban kapag may nakita siyang malakas na kalaban"

"Ah... Ayos lang iyon... Pero, may gusto sana akong hilingin mula sa iyo"

"A-Ano iyon Dan?"

"Yung ginawa natin nakaraan... Kung ayos lang..."

"Siyempre naman Dan... Kailan mo ba gusto?"

"M-Mamaya? Pwede ba?"

"Sige..."

"Salamat, Sylvia..."

"Welcome"

"Kayong dalawa, mamaya na nga kayo diyan maglandian"

Sigaw sa amin nang ama ni Sylvia.

"Sinabi mo na naglalandian kami?!"

Sigaw ko at biglang labas nang bloodlust ko.

"H-H-Hindi naman sa ganoon... A-Ang ibig ko lang naman sabihin ay sana, mamaya niyo nalang ituloy ang ginagawa niyo"

"Kaya mo naman palang ayusin ang sasabihin mo eh... Tandaan mo, sumama ako kay Sylvia dahil naaawa ako sa kalagayan niyo"

"M-Maraming salamat"

Yumuko ang ama ni Sylvia.

"A-Adamar-sama?!"

"Kayo! Yumuko rin kayo sa ating magiging tagapagligtas"

"Opo!"

Yumuko rin sila sa harapan ko.

"Please, iligtas niyo ang mundo namin!"

"Oo na..."

Nang sinabi ko iyon ay nagdiwang silang lahat.

"Maraming salamat"

"Oo nga pala... Pwede bang humingi nang mapa?"

"S-Sige..."

Pumasok na kami sa loob nang castle. Ginuide kami nang isang maid papunta sa isang kuwarto at doon pinaghintay.

"Salamat sa paghihintay, Hero-dono... Eto na po ang hinihingi niyong mapa"

"Salamat... Oo nga pala, pwede niyo bang iexplain sa akin ang bawat lugar na kasali sa giyera?"

At yun nga, inexplain niya sa akin nang maayos ang lahat nang tungkol sa giyera.

"Sige... Pupuntahan ko muna ang human kingdom"

"Sige po... At oo nga po pala Hero-dono, ito ang elven bracelet... Suotin niyo po ito para kapag bumalik kayo dito ay hindi kayo maliligaw."

"Salamat... Oo nga pala Sylvia, sasama ka ba?"

"Pwede ba?"

"P-Pwede naman"

"Sasama nalang ako Dan... Ama, sa susunod nalang tayo ulit magusap"

"Sige, Sylvia... Magiingat kayo"

"Opo, Ama"

Umalis na kami at sumakay sa bahay.

Agad ko naman itong minaneho at pumunta sa direksyon na nakalagay kung saan matatagpuan ang Human Kingdom.

"Naomi!"

"Bakit po, Dan-nii?"

"Bumaba ka nga dito"

"Saglit lang po Dan-nii!"

Nang makalipas ang ilang minuto ay bumaba na siya.

"Bakit mo po ako tinawag Dan-nii?"

"Magic Creation: Magic Sharing"

"?" (Naomi)

"Magic Creation: All Purpose Magic"

"Share Magic: All Purpose Magic: Target: Naomi"

"Eh?"

Biglang nagliwanag ang kamay ko at lumipat naman kaagad ang liwanag sa katawan ni Naomi.

"Binigyan kita nang magic... Gamitin mo lang iyan kung kailangan mo at nasa panganib ang iyong buhay"

"Opo, Dan-nii! Salamat!"

Niyakap naman ako ni Naomi.

Habang niyayakap niya ako ay bigla nalamang may lumabas na notification sa harapan ko.

'Damage Taken: 0: Making Proper Counterattack  Method: Launching"

"Stop!"

'Counterattack Cancelled, Defense Mode Active'

At nang sumilip ako sa bintana, may nakita akong mga demihumans na may mga hawak na sandata at nakatitig sa bahay.

Day 2 na mga pips! Remember, walang data kaya ngayon ko lang ito ipupublish