Üvey Kardeşim(!)

Babam evleniyor muydu?

5 Yıl Önce

Babam beni, Kübra'yı,bi kadın ve bi erkek çocukla bizi salona toplanmıştı.Onlar kim diye düşünürken babam konuşmaya başladı.

"Bak Derin annenle ayrılalı 4 sene oldu, artık birbirimize karşı sevgi hissetmiyoruz, senin sayende hala konuşuyoruz, şimdiye kadar kötü bi zamanımız olmadı bunu sende biliyorsun."

Kafamı evet dercesine salladım. Kafam karışıyordu babam bunları tanımadığımız kişilerin arasında neden anlatıyordu? Sonra o kadın konuşmaya başladı.

-"Bak Demir canım, baban öleli 5 sene oldu sen artık 18 yaşındasın beni anlayabiliceğini umuyorum."çocuk birden ayağa kalktı ve bağırmaya başladı

-"Ne o anne evleniyor musunuz? Ah! Ne güzel bende başka bi eve taşınırım ne güzel olur değil mi!"afallamıştım ne diyodu bu çocuk ciddi olamaz değil mi? Sonra babam konuşmaya başladı

-"Bak Demir baban gibi olamam ama Demet ve ben bir karar aldık buna saygı duymanızı istiyoruz."

Şimdiki zaman

5 yıl önceyi hatırladım, 13 yaşındaydım, şimdiyse 18'e giriyordum 2 gün sonra,5 yıldır Demir'e aşıktım. Babamla Demet abla evlendiğinden beri aynı evde kalırdık Demir'le, hep benle dalga geçerdi, küçükmüşüm (!) O öyle sansın 5 yaş küçüktüm alt tarafı. Şimdiyse onun odasında onun uyuyuşunu seyrediyorum.Bir insan uyurken nasıl bu kadar yakışıklı olabilir? Bunun cevabı Demir'de saklı. Neyse çok zaman kaybetmiyeyim. Demet abla uyandır demişti.Ama nasıl uyandırayım ki ben çıplak yatmış bide neyse kendime geliyim.Hafif hafif dürtmeye başladım.

-"Demir, Demiiiiir, uyan artık ya!" Hafifçe gözlerini araladı.Mavi gözlerini bana dikti. Allah'ım sana geliyorum!

-"Git başımdan ufaklık" omuz silkip

-"Ben ufaklık değilim Demir bunu kafana sok annen kahvaltı için aşağı insin dedi hadi git giyin üstünü gel aşağı." Deyip odadan çıktım merdivenleri inmeye başladım. Evimiz 3 katlıydı. En üst katta bizim Demir'le odalarımız vardı.2.katta babamların odası En alt katta da mutfak ve salon vardı.Her katta banyo vardı tabi ki.Aşağı indim ve Demet ablayla kahvaltı yapmaya başladık. İlk başlarda bu evliliği onaylamasam da Demet abla bana kötü davranmıyordu. Babam da Demir'e kötü davranmıyordu gerçi.

-"Demet abla babam nerde?"

-"Babanın toplantısı varmış canım bende çıkıcam birazdan, size birşey söylemem gerek Demir nerde kaldı? " tam durumu açıklayacakken

-"Burdayım anne." Deyip aşağı indi ego yığını işte gelişi bile özgüvenli, gerçi bu kadar yakışıklı tabi özgüvenli olucak.Ikimiz de nefeslerimizi tutmuş Demet abla ya bakıyorduk. O da hemen lafa başladı

-"Çocuklar biliyorsunuz siz daha küçüksünüz evde tek kalamazsiniz diye balayı yapamadık artık bunun zamanının geldiğini düşünüyoruz.Bir ay evde tek başınıza kalacaksınız biriniz 18, biriniz 23 yaşında kalabilirsiniz bence.Yemek için dışardan sipariş edin, ikinizin kredi kartı var nasılsa."ha? 1 ay? Demir'le ben? Aynı evde? Ha? Demir hiç istifini bozmadan tamam dedi, ne diyodu bu ya? Ne tamamı? Hemen lafa atıldım

-"1 ay çok değil mi?"

-"Derin'cim bu tatile ihtiyacımız var anla bizi." Eh iş başa düştü, kafamı salladım Demet abla da bize öpücük atıp evden çıktı. Kafamı Demir'e çevirdim pis pis sırıtıyordu yine aklından neler geçiyo bunun ya?