Hayal ediyordum sadece bir ruhun dans edişini,üstü örtülmüş umutlarla.Yokluğa var edilen her şansta,bir tutam mutluluğu zifiri görüyordu yalnızlık. Çalıntı aşk saati her acıya dakikalar kaldığında senin deminde yokluğuna koyu içiyordu. Sensizlik ufku,kara ‘gece’lerde kayboluyordu.
Bir ‘masal’ mırıldanıyordu kulağıma buz kesmiş düşüncelerimi eriten sonbaharda. Sende ki en ücra köşenin,en işlek duygularında kendimi kaybediyordum oysa. Tarifsiz saltanatım kendini bilmez kelimelere esir düştüğünde anlıyordum asıl her masalın başladığı anın gecenin karanlığı oluşuna.
SemihYücel
