Risking my Heart to Him (ON HOLD)

Chapter 2 - Meeting the Evils

Chapter 2 - Meeting the Evils

Hindi na ako umattend pa ng next subject. Hindi ko alam kung magiging kaeskwela ko pa ang Evil Autocrats, pero sana, huwag na muna. Hindi dahil sa natatakot akong gantihan nila ako, kundi dahil ayokong masira agad ang plano.

"Large french fries, Lemon Soda, and a Mango pie." Sabi ko doon sa babaeng nasa counter. Nandito pa rin ako sa cafeteria at naghintay na lang ng break time. Wala rin naman akong balak makinig sa klase, so bakit kailangan ko pang pumasok? Wala rin naman akong balak mag-stay dito dahil oras na makahanap ako ng timing ay gagawin ko na ang plano.

Inangat ko na ang tray na naglalaman ng mga pagkaing inorder ko and suddenly, a firm muscles from a shoulder of a someone hitted my shoulder--No! Actually, he INTENTIONALLY pushed me away and I saw my food fell on the floor. DARN! Ni hindi ko pa yun natitikman!

Bigla nag-init ang ulo ko. At sino bang matutuwa kung malaglagan ng mga pagkain at hindi man lang nagsorry ang may kasalanan?!

Nag-aapoy sa galit ang mga mata kong hinarap ito. Balewala lang dito ang kasalanang ginawa niya. I know that he is part of Evil Autocrats dahil kaklase ko ito sa Social Studies at sila ang group of boys nasa kabilang row. He is leaning in the counter, at kahit nakatagilid ito sa akin ay hindi maikakaila that this guy is really a jaw-dropper! With his flawless magnificent face and a really gorgeous body.. I am stunned right now--Oh, What?! What the hell I'm saying?! This guy was the reason why my precious foods are now scattered on floor!

Walang ano-anong hinampas ko ito ng tray sa ulo. Sinigurado kong malakas iyon.

"WHAT THE F*CK?!" Humarap ito sa akin. This jaw-dropper guy turned to a monster. His eyes are so threatening that I would like to choose to run right away. Halos damagundong rin ang boses nito sa loob ng cafeteria kaya napatahimik ang lahat. Alam kong lahat ng atensyon ay nakatuon sa amin. I almost want to step back nang salubungin ko ang mga nag-aapoy sa galit na mga mata nito. The heck! He's just staring at me pero nakakatakot na siya! Those eyes telling me to die.

I put together myself at winaksi ang takot na naramdaman ko kanina.

"You bubbleheaded monster! Itinapon mo lang naman ang pagkain ko!" Kung galit siya, mas galit ako! Ako ang nawalan ng pagkain at hindi siya! Wala akong pakialam kung sino man ang lalaking ito basta ang alam ko, gusto ko siyang sigawan.

"You got a nerve to mess with me, huh?" He smirked... like a devil. Mahinahon ngunit may pagbabanta ang tono ng pananalita nito. Unti-unti rin itong lumalapit sa akin. I stay still. Hindi ako magpapatinag sa lalaking ito.

"Bayaran mo ang tinapon mong pagkain ko." Matapang na utos ko dito. I gasped when he grabbed me on my waist and pull me closer na halos mapasubsob na ako sa dibdib nito.

Pilit ko itong tinutulak at nagpupumiglas sa malabakal niyang bisig ngunit parang isa itong pader na ang hirap buwagin. "You monster! Let go of me!" Sigaw ko sa mukha nito. I glared at him. Pinapatay ko siya ng titig ko.

He just smirked. Lalo pa nitong inilapit ang mukha niya sa akin. Oh my! I can almost smell his fresh mint breath. He got a beautiful dark eyes, eyes that can weaken anyone knees when you dared to look at those.

"Masyado kang matapang alam mo ba yun? You are too scrappy. Siguraduhin mo muna kung sinong kinakalaban mo." Baritonog boses na nakakapanindig ng balahibo.

I snap myself back. Hindi dapat ako nagpapaakpekto sa lalaking ito. "I don't care who you are or what you are! I want my food you wasted to be paid!"

Tumawa ito ng marahan habang iniiling-iling ang ulo. Takte! Pwedeng magreklamo? Sa gwapo niya, I can not concentrate! Urgh! "Want a heads-up? If you still love your life, don't mess with me again with your petty things." Marahas ako nitong itinulak kaya napaurong ako.