"Τον υποτίμησε... Δεν έδωσε βάση στα λόγια του... Ποτέ δεν αδιαφορείς για τα λεγόμενα του διαβόλου!"
Η οσμή από το αλκοόλ ήταν διάχυτη σε όλο το χώρο. Ο Κρίστιαν σηκώθηκε και έτριψε τα μάτια του. Είχαν μείνει δύο μέρες μέχρι τα γενέθλια του. Δύο ημέρες μέχρι να κλείσει τα δεκαοχτώ και να φύγει. Αν και δεν είχε πει τίποτα στη Λιζ θα διοργάνωνε ένα πάρτυ στο γνωστό μπαρ. Φυσικά και θα ήταν καλεσμένη. Περπάτησε μέχρι το μπάνιο και παραπατησε. Ένιωθε αδύναμος. Επιζητούσε την γλυκειά θαλπωρή των χαπιών όπως ο ναυτικός την νηνεμία της θάλασσας. Έριξε άφθονο κρύο νερό στο προσωπο του και πήγε στο δωμάτιο να ντυθεί. Το μόνο πράγμα που τον έκανε χαρούμενο αλλά και λυπημένο ταυτόχρονα ήταν πως η Καταλινα αυτές τις μέρες έχει συνεχώς δουλειά στο σπίτι της Εμιλυ. Η αδιαθεσία και η αρρώστια της δεν ήταν τίποτα άλλο από μια απρόσμενη εγκυμοσύνη. Αν και είχε πατήσει τα 45 αποφάσισαν να το κρατήσουν. Η Καταλινα δεν είχε επιλογή. Χρειαζόταν βοήθεια και της την έδινε. Παράλληλα όμως, ο Κρίστιαν δεν ήταν τόσο αναίσθητος. Ήθελε να πάει να δει την θεία του. Το μόνο εμπόδιο ήταν ο Τόνι... Είχα στανατησει τις επαφές καθώς πίστευε πως ο Λιαμ έχει αρνητική επίδραση πάνω του. Δεν έλεγαν λέξη μετά από τόσα χρόνια φιλίας ούτε στο σχολείο.
Άρπαξε το κινητό και κάθισε στο κρεβάτι "να έρθω;Ξερεις τι θελω ..." εγραψε και εστειλε στον Λιαμ .
"Αυτό που θέλεις το έχω...έλα..." Απάντησε ο Λιαμ και ο Κρίστιαν άφησε το κινητό στην άκρη και ντύθηκε. Είχε πάει απόγευμα. Από την ώρα που επέστρεψε στο σπίτι ξάπλωσε. Ήταν και ένιωθε κουρασμένος. Η Λιζ δεν είχε πάει σχολείο και σίγουρος πως η Χανα θα ερχόταν σπίτι το μόνο που ήθελε ήταν να εξαφανιστεί πριν την δει. Πήρε το τζάκετ του και βγαίνοντας πάγωσε. Το ίδιο κι εκείνη που έβγαινε από το δωμάτιο της αδερφής του.
"Καλησπέρα..." του είπε δειλά
"Δεν σε άκουσα που ήρθες..." της απάντησε σκεπτικός
"Είναι δυο ώρες εδώ... Ίσως κοιμόσουν. Είσαι καλά;σε βλέπω λιγάκι χλωμό..."
"Μια χαρά ειμαι Χανα..."
"Εντάξει. Για να το λες ..." Η σπίθες που πετούσε ο ένας προς τον άλλο ήταν αρκετές. Κανένας όμως από τους δύο δεν έκανε την κίνηση που έπρεπε.. Ο Κρίστιαν θεωρούσε πως αργά ή γρήγορα θα της κάνει μαλάκια κι εκείνη πίστευε πως δεν ενδιαφέρεται.
"Εγώ να φεύγω...." Ψέλλισε ξαφνικά και του γύρισε πλάτη. Ο Κρίστιαν ξεφυσηξε.
"Χανα περίμενε!!!" Φώναξε ξαφνικά και έτρεξε πίσω της. Εκείνη γύρισε έκπληκτη προς το μέρος του. "Θέλω να σου μιλήσω" της είπε και η καρδιά της πεταρισε.
YOU ARE READING
Wild Insticts: The Badboy (3)
Adventure"Άφησε με να φύγω!" Τα χέρια του λειτούργησαν άψογα σαν φυλακή. Την παγιδευσε ανάμεσα τους κι εκείνη κόλλησε στον τοίχο εξοργισμενη "Αφού τρελαίνεσαι κατάβαθος...Παραδέξου , ότι και μόνο που εισπνέεις την ανάσα μου λιώνεις.." "Εχεις πρόβλημα αγορ...
